Lula zweert dat Brazilië zich weer gaat inzetten om het klimaat te redden
“Brazilië is terug om zijn banden met de wereld weer aan te halen en de honger in de wereld te bestrijden, en om opnieuw samen te werken om de armste landen, bovenal Afrika, van de nodige technologie te voorzien, en om een betere toekomst te bouwen voor onze volkeren.” Dat verklaarde Lula da Silva die eind vorige maand zijn extreemrechtse rivaal Bolsonaro versloeg bij de Braziliaanse presidentsverkiezingen op de VN-top over het Egypte.
Lula is nog niet officieel geïnstalleerd als president maar was speciaal door de organisatie uitgenodigd, schrijft de VRT. De rockster van het klimaat, zoals wel gezien wordt, was een zeer welkome gast op de conferentie. De zaal waar hij zijn speech hield was afgeladen. Hij ging in op de verwoestingen die zijn voorganger, een notoir klimaatontkenner, heeft aangericht. “Ik ben hier vandaag om te zeggen dat Brazilië klaar is om opnieuw deel te nemen aan de uitdaging om een gezondere planeet te bouwen. In 2021 is er 13.000 vierkante kilometer van het Amazonewoud ontbost. Die vernietiging zal zich niet meer herhalen. Milieumisdrijven zijn griezelig sterk gegroeid onder de vorige regering. We zullen de toezichtsorganen versterken. En we zullen illegale activiteiten bestraffen: mijnbouw, houtkap en landbouw.””
Lula hervat de samenwerking met Noorwegen en Duitsland voor een Amazonefonds dat door Bolsonaro werd opgeheven en hij maakte bekend dat zijn land de VN-klimaattop in 2025 wil organiseren. Hij wil aantonen dat economische ontwikkeling en natuurbescherming niet elkaars vijanden hoeven te zijn en zelfs gelijk op kunnen gaan. Lula was eerder president en voerde toen een klimaatbeleid: “We hebben de ontbossing met 83 procent teruggebracht, terwijl het BNP uit landbouw steeg met 75 procent.”
De Braziliaan verklaarde dat de klimaatcrisis iedereen bedreigt. Afrikaanse landen die part noch deel hebben aan de oorzaken van het opwarmen van de aarde krijgen toch te maken met de gevolgen, zoals toenemende droogtes. Hij sluit zich aan bij het idee dat Westerse landen herstelbetalingen gaan doen aan arme landen die getroffen worden door de klimaatcrisis zonder dat ze die zelf hebben veroorzaakt.