Louis van Gaal bij Zomergasten: 'Jammer... dat ik niet meer... mag vertellen...'

Het was een bijzondere uitzending van Zomergasten. Vooral vooraf werd er met scepsis, met spanning, met hoge en met lage verwachting naar uitgekeken. De kijkcijfers zullen de eerste aflevering van het seizoen ruim overtroffen hebben. Zeker het eerste half uur. Een uitzending die even ongemakkelijk was.

Van Gaal, de man die beroemd en berucht is om zijn slechte relatie met de pers nam, zoals hij zelf tijdens de uitzending bevestigde, de gelegenheid te baat om ‘de andere Van Gaal’ te laten zien. Had zich zichtbaar voorgenomen vriendelijk te blijven. Voor zijn omgeving, meer dan voor zichzelf zo leek het. Voor zijn Truus, aan wie het einde van de uitzending een ontroerende liefdesverklaring bleek. Zoals ook zijn verslag van de ziekteperiode van zijn eerste vrouw ontroerde.

Het lukte maar ten dele. Het tonen van de multidimensionale, die andere Van Gaal. Dat lag aan hemzelf, waar hij typische Van Gaaltjes soms niet achterwegen laten kon. Na een fragment waarin Rinus Michels voor een schoolbord Cruijff, Keizer en Swart voorbereidde op de komende wedstrijd, bijvoorbeeld: ‘Omdat ik innovatief was werkte IK later uiteraard met tv beelden’. (Ik stelde mij een schrijver voor, te gast in het programma, die na het vertonen van een door hem gekozen fragment over Gerard Reve, achter zijn bureau schrijvend met zijn kroontjespen, op zou hebben gemerkt ‘Maar omdat ik innovatief ben werkte ik later natuurlijk met een tekstverwerker.’)

Opmerkelijk was ook de afwezigheid van waarderende, of andere woorden voor Johan Cruijff – de uitzending was er vermoedelijk te kort voor, suggereerde een journalist op Twitter. Het zou Van Gaal gesierd hebben, zelfs als hij het niet geheel gemeend had, de man in wiens schaduw hij, ondanks zijn successen, zijn carrière lang opereerde, een compliment te geven. Of misschien had hij eerlijk zijn frustratie kunnen delen. De ‘andere Van Gaal’ zou er duidelijker uit naar voren zijn gekomen.

Maar ook lag het aan zijn interviewster. Die hem juist die vraag niet stelde en die hem telkens als hij werkelijk de diepte in leek te willen gaan, onderbrak. Die zelfs niet reageerde op de merkwaardige flirt, een kleine drie kwartier in het programma, ‘… ik heb een zwak voor brunettes, zoals jij…’ Een uiting van een andere Van Gaal, dat wel.

Het was een uitzending waarin veel, door zowel presentatrice als geïnterviewde, te moeilijk gevonden werd voor de kijker. ‘Ik had lange spieren. Ja… Dat wordt te ingewikkeld om uit te leggen voor de kijker.’ Ook het ‘totale mensprincipe’ werd benoemd, maar uiteindelijk te moeilijk geacht voor een werkelijke uitleg. In een programma dat in het verleden juist bekend stond om zijn specials waarin feitelijk een college werd gegeven door de gast. Vaak de meest memorabele uitzendingen.

‘Jammer… dat ik niet meer… mag vertellen…’ fluisterde Van Gaal bijna voordat het slotfragment, Frans Halsema, Voor Haar , wat bruut werd ingestart. Voor Truus, zoveel was duidelijk.

We zagen uiteindelijk slechts glimpen van zowel de overbekende, als van die andere Van Gaal. We kregen slechts beperkte toelichting op wat we al wisten en zagen een terughoudend interview van twee kanten.

Een gemiste kans, of een onmogelijke opgave. Ik ben er niet volledig uit.