Lockdown is slecht moment om huisdier te nemen

Heel wat mensen blijven de afgelopen en komende weken veel vaker thuis door de maatregelen rond het coronavirus.  Doordat er tijd vrijkomt, begint het bij sommigen te kriebelen om een dier in huis te halen vanwege eenzaamheid of om de kinderen mee te vermaken. Bij Bite Back, de dierenrechtenorganisatie waaraan ik verbonden ben, hebben wij daar enkele bedenkingen bij.

Ten eerste keuren we ten strengste het kopen van gefokte dieren af. Dieren zijn er niet voor ons vermaak of het vullen van een bepaalde behoefte. Veel gefokte dieren hebben als gevolg van het constante doorfokken op uiterlijk, karakter of eigenschap dan ook standaard aandoeningen of verhoogde kans daarop.

Bovendien zitten asielen vol met dieren die gedumpt werden omdat ze plots niet meer gewenst waren. Leuk zo’n huisdier, maar zodra het te veel tijd kost, men op vakantie wil of men verder moet investeren in het dier vanwege ziekte of gedrag, dan wordt men al snel een dier zat. De trouwe viervoeter wordt een ongemak. En van ongemakken willen mensen het liefst zo snel mogelijk af, dus belanden ze in het asiel. De dieren wachten daar nu (soms jaren!) op hun gouden mandje.

De eerste – en enige – optie blijft adoptie Eenmaal de beslissing is gevallen om een dier in huis te nemen, willen mensen dat dat het liefst zo snel mogelijk gebeurt. De realiteit is echter dat er niet op elk ogenblik een dier is dat bij de gezinssituatie past, zelfs niet in asielen. We merken dat er dan vaak – uit ongeduld en impulsiviteit – overgegaan wordt tot het kopen van een dier bij bijvoorbeeld een dierenwinkel of een broodfokker die altijd dieren te koop heeft op voorraad. In tegenstelling tot dierenasielen, waar niet altijd het dier wat men zoekt zit. Daarmee houden kopers een industrie in stand die het dier niet beschouwt als een wezen met eigen noden en belangen, maar als een fokmachine om zoveel mogelijk geld mee te verdienen.

En let op, hoewel men het altijd over broodfokkers heeft als het gaat om malafide hondenfokkerijen, betekent een rashondenfokker met een keurmerk niet dat dit meteen OK is. Ook zij zijn onderdeel van die industrie die dierenleed instandhoudt. Elk dier dat bijgefokt wordt, betekent een plek minder voor honden die al een thuis zoeken en rashonden hebben vaak standaard aandoeningen of een verhoogde kans erop. Of men nou fokt puur voor geld, voor het ‘kijk ons nou eens een nestje puppies hebben’ of omdat men zogenaamd een rashond in stand wil houden met – verhoogde kans op – aandoeningen, het blijft dierenuitbuiting voor eigen gewin.

Tot slot vragen we ons af wat er met de (asiel)dieren zal gebeuren wanneer mensen niet meer zo vaak thuisblijven en geen tijd meer hebben om er voor te zorgen of er door de coronacrisis een slechtere financiële situatie ontstaat. Bij een dierenopvang in Zeeland vroeg men zelfs al om een hond alleen even twee maanden te kunnen huren.

Deze nieuwe gezinsleden vragen aandacht, beweging, ruimte, voeding, verzorging. Een dier in huis nemen, komt met een engagement van wel 15 jaar of meer. Kan dit gegarandeerd worden? Misschien lijkt het nu dat we zeeën van tijd zullen hebben om de verzorging van een dier op ons te nemen, maar dat is niet zo. Asielmedewerkers voorspellen een toevloed van dieren wanneer de maatregelen opgeheven worden, net zoals vlak voor een vakantieperiode, of tijdens het seizoen wanneer er veel dieren geboren worden door ‘oeps’-nestjes, bij gebrek aan sterilisatie, castratie.

Dit zijn allemaal redenen om geen twee, drie, maar honderd keer na te denken of het wel een goed idee is om een dier in huis te halen tijdens de coronacrisis.

Er zijn wel nuttiger dingen te doen tijdens het thuisverblijf dan een zoektocht om een dier op te vangen. Ik roep alle dierenvrienden op om hun tijd te vullen met nadenken of hun liefde voor dieren ook telt voor de dieren die ze eten (vergeet ook niet de rol van dieren gebruiken bij verspreiding zoonoses, zoals corona of de klimaatcrisis). Om zich eens te informeren over de dierindustrie en te beslissen of dit tegen hun waarden indruist, en zich daarnaar te gedragen. Om lekkere veganistische gerechten te leren bereiden, eventueel samen met huisgenoten. Of overweeg een donatie te geven aan organisaties die nu in verband met corona geen dieren kunnen herplaatsen en daardoor meer onkosten ervaren.

Enkel wanneer we onze liefde voor dieren omzetten in weloverwogen acties kunnen we het dierenleed in de wereld verminderen.