Linkse hobby

Een collega van mijn school had een klein droompje. Het idee was om zijn vmbo-leerlingen zomaar mee te nemen naar een concert van Wende Snijders. Maar waarom zou je zoiets doen?

Sluiten de franstalige chansons waarmee Wende bekend is geworden wel aan bij de belevingswereld van de vmbo-leerlingen? En what about de experimentele en psychedelisch solovoorstelling die ze nu speelt? Zullen de vmbo-leerlingen wel stil zijn tijdens het concert? En geen overlast bezorgen? Hoe komen we van Amsterdam naar het nieuwe Luxor in Rotterdam? Wie gaat dat allemaal organiseren? Wie gaat het allemaal betalen?

Vorige week om vier uur vertrok de volle bus naar Rotterdam. Oké, 10 leerlingen waren een kwartiertje te laat. We hadden wat file onderweg en de leerlingen waren uitgelaten in de bus. Aangekomen bij het Luxor theater kregen we een korte rondleiding en mochten we bij de soundchecks kijken. Daarna hadden we nog een halfuurtje om een broodje te eten voordat de voorstelling begon. Een kwartiertje voor de voorstelling was de groep nog niet compleet… en met nog 10 minuten te gaan, kwamen ze aanlopen met halfvolle dozen met pizza’s.  Boos worden heeft dan niet veel zin, weggooien ook niet, dus propte ik maar snel drie punten in mijn mond en sleurde de leerlingen langs de kaartcontroleurs. Na wat gehang en gesleur bij de garderobe zaten we toch allemaal net op tijd op onze zitplaats. Mobieltje en blackberries uit (of afgepakt) en toen begon de show.

Ik zit in het midden, links een rijtje en rechts een rijtje. Als de show begint, weten de leerlingen zich niet goed houding te geven. Eentje is op zoek naar zijn blackberrie om te pingen, maar die zit in mij broekzak. Tussen de liedjes door moeten ze keer op keer even kort commentaar aan elkaar geven. Ik geniet maar half van de show, de andere helft van de tijd houd ik toch de boeven een beetje in de gaten. Ik zie dat ze hun best doen om stil te zijn. De leerlingen hebben het zwaar. Na een uurtje legt eentje een hoofd op mijn schouder en een ander kiest ervoor om te gaan slapen. De muziek is duidelijk anders dan wat ze gewend zijn, maar ze zitten de voorstelling eigenlijk voorbeeldig en zonder problemen uit.

Na het applaus zijn de leerlingen uitgelaten. Ze vonden het leuk, nice, mooi en verrassend! Daarnaast vonden ze de langzame nummers wat saai en andere stukjes hysterisch. Maar nu moeten ze eerst allemaal plassen (voordat ze de bus weer in gaan). De busreis gaat zonder problemen en terug in Amsterdam zijn ze binnen een paar minuten allemaal vertrokken.

Een collega van mij had een klein droompje. Het idee was om zijn  leerlingen zomaar mee te nemen naar een concert van Wende Snijders en dat droompje is waar gemaakt. Zoiets doe je omdat de vmbo-leerlingen nu een ervaring rijker zijn die er toe doet. Tenminste, dat denken wij als docenten. In ieder geval zijn wij ook een ervaring rijker!