Liever pedo's dan slachtoffers

De reacties op Twitter waren stuk voor stuk vernietigend. Kort samengevat: ‘Waarom geven Pauw en Witteman een podium aan de pedofielen van vereniging Martijn? Betalen we daar belasting voor?’

Op zich kan ik heel wat hebben in het kader van vrijheid van meningsuiting, maar in dit geval vond ik het ook paradoxaal. Waarom? Omdat de redactie van Pauw en Witteman slechts een paar dagen daarvoor weigerde om een slachtoffer van pedo’s in de uitzending uit te nodigen met als argument dat haar verhaal ‘te particulier’ is. Met andere woorden gezegd: als je misbruikt bent geweest door volwassenen, is dat jouw probleem. Dat er zo veel kinderen misbruikt en mishandeld worden doet er blijkbaar niet toe.

Het grappige is dat Hart van Nederland, nota bene een programma van een commerciële zender, wèl een podium gaf aan slachtoffer Angel van der Vecht. Juist omdat het een maatschappelijk probleem is en daardoor interessant voor een breed publiek. Je hoeft alleen de schrikbarende cijfers in overheidsrapporten te lezen. Het probleem is alleen dat slachtoffers zelden durven te praten over wat hen overkomen is.

Angel durfde het in eerste instantie ook niet. Daar was te veel voor gebeurd en ze draagt nog dagelijks de littekens van het langdurige misbruik bij zich. Ze koos er voor om haar levensverhaal in een boek te vertellen, ‘ Het Duivelskind ‘.

Ze wilde verder anoniem blijven. Tot ze besefte dat er geen aandacht komt voor dat soort misstanden als niemand openlijk durft te praten. Ze was dus om, maar de redactie van Pauw en Witteman zag daar geen verhaal in. Ze hadden liever pedo’s in de uitzending.

Het nieuwste boek van Maria Genova is Het Duivelskind dat ze samen met Angel van der Vecht schreef