Liefde is een... ahum, werkwoord

Een olijk meisje in een tuinbroek achter de bar. Het is een zonnige woensdagmorgen en ik bestel een koffie bij de hippe zzp-werkplek. Onderweg naar de zzp-werkplek heb ik lopen mijmeren. Ik dacht aan een interview met Jort Kelder dat ik laatst op Radio 1 hoorde. Hij noemde zichzelf ‘een kneusje in de liefde’, waarop de presentatrice hem trachtte te troosten door de mooie en succesvolle vrouwen die hij heeft gehad liefdevol op te sommen. Het kon Jort niet opbeuren. “Ik heb er even geen zin meer in, in die vrouwen, ik lees boeken en speel met mijn Britse korthaar katten.”

“Ben ik ook een kneusje in de liefde?”, vroeg ik me af op weg naar het zzp-paradijsje. Net als Jort heb ik een aantal leuke vrouwen gehad, maar ook ik lees nu vooral boeken en ik heb niet eens katten. Wordt het niet eens tijd dat ik welbewust een relatie start en die ook op een fatsoenlijke wijze onderhoud? Ja, de vorige zin klinkt nogal koddig maar ik geef alleen maar zo precies mogelijk weer wat ik dacht. “Als je zo’n behoefte hebt aan vrouwelijk gezelschap Raymond, regel dat dan gewoon!”, pepte mijn innerlijke stem me nog wat verder op terwijl ik de bar binnenging.

En daar stond ze dan, achter de bar… nee, nee, dat zou een veel te groot cliché zijn. We hebben met z’n allen te veel Hollywoodfilms gekeken en zijn daardoor gaan geloven in die belachelijke geromantiseerde liefde, beweerde een psycholoog onlangs in Elsevier. Maar ze stond daar nu wel, achter de bar, de jongedame in haar tuinbroek. Ze had een vriendelijk gezicht met levendige ogen en dik, krullend donkerblond haar. Dat de tuinbroek haar zo goed stond vond ik niets minder dan een wonder.

We praatten en lachten wat, maar al snel stormde er een grote groep mbo’ers binnen die haar aandacht opeisten. Tegenwoordig moeten die arme mbo’ers blijkbaar tegelijkertijd mbo’er en zzp’er zijn. Ik pakte mijn koffie en ging buiten in het zachte septemberzonnetje verder zitten mijmeren. En schrijven bovendien, want liefde is een werkwoord, besloot ik ter plekke. Niks romantisch gedoe, geen flauwe liefdesfilms op RTL5, maar gewoon mouwen opstropen en aan de slag. Een column maken over het meisje achter de bar en over De Liefde In het Algemeen Zodat De Hele Mensheid Erdoor Geïnspireerd Raakt. Als de column op internet staat stuur ik de link naar de baas van het café, die heb ik op Facebook. Dan heb ik er in ieder geval werk van gemaakt. Weg met het gemijmer.