De neonazi die in 2019 de Duitse CDU-politicus Walter Lübcke vermoordde, is door de rechtbank in Frankfurt veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf met tbs. Rechtsextremist Stephan Ernst schoot Lübcke dood vanwege diens inzet om vluchtelingen in Duitsland menswaardig op te vangen.
Volgens de rechtbank heeft Ernst niet alleen een politieke moord gepleegd, maar ook een aanslag gepleegd op de democratische rechtsstaat. Advocaten van Ernst probeerden de rechtbank er nog van te overtuigen dat hun cliënt geen moord had gepleegd, maar doodslag, onder meer omdat hij in de veronderstelling leefde het algemeen belange dienen. Ook had hij zelf in een eerdere verklaring gezegd dat hij Lübcke alleen wilde laten schrikken, maar dat het pistool per ongeluk afging.
Ernst medeverdachte Markus Hartmann werd vrijgesproken van medeplichtigheid aan moord. Wel werd hij veroordeeld tot anderhalf jaar voorwaardelijke gevangenisstraf wegens inbreuk op de wapenwetgeving. De openbaar aanklager had 9 jaar en 8 maanden geëist omdat Hartmann verantwoordelijk zou zijn voor de radicalisering van Ernst. De twee kennen elkaar uit het extreemrechtse milieu. Hartmann zou aanwezig zijn geweest toen Ernst de trekker overhaalde.
Landelijke politicus Lübcke werd een bekende naam in Duitsland in 2015 toen hij zich tijdens een informatieavond in Lohfelden achter het ‘Wir schaffen das’-beleid van Angela Merkel schaarde. Volgens Lübcke moesten de Duitsers opkomen voor christelijke waarden als naastenliefde en stond het eenieder die het daar niet mee eens was vrij het land te verlaten. Bij die avond was Hartmann aanwezig. Hij maakte een filmpje van de uitspraak en deelde die op sociale media.
In tegenstelling tot in Nederland, betekent levenslang in Duitsland geen werkelijk levenslange gevangenisstraf. Na 15 jaar komt de gevangene in aanmerking voor vervroegde vrijlating. Omdat de rechtbank het risico op herhaling bij Ernst groot acht, heeft hij ook tbs gekregen. De moord op Lübcke betekende een ommekeer in het antiterreurbeleid van de Duitse inlichtingendiensten. Daarvoor ging de meeste aandacht uit naar islamistisch geïnspireerd terrorisme, maar door Ernst en Hartmann kwam extreemrechts in het vizier.