Levensgevaarlijke pro-Palestijnse extremisten

Toen ik jong was, had ik nooit zulke duidelijke ideeën over wat ik later wilde worden. Maar één ding is er nooit door m’n hoofd gegaan: een pro-Palestijnse extremist. Maar nu is het zo ver. Ik ben volgens de Telegraaf en velen op het internet een pro-Palestijnse extremist. Jawel, die bestreden moet worden.

Tja. Ik heb al de Volkert van der G. fase achter de rug. Behalve dat ik kennelijk iets op hem lijk (ook een kale kop), kan ik weinig overeenkomsten ontrafelen. De pers trouwens ook niet, maar het is kennelijk gewoon leuk om dat heel vaak te roepen. En wie weet, zal de gedachte zijn, brengt het mij op andere gedachten, omdat het vervelend is om altijd zo neergezet te worden. Maar alles went, en nu ‘men’ tot de conclusie gekomen is dat het niet werkt, wordt er iets nieuws uit de kast getrokken: pro-Palestijnse extremist.

Telegraaf De evergreen is uiteraard antisemiet. Anti-Israel wordt steevast door de pro-Israel lobby als anti-joods geframed. Zo ook, uiteraard, in de column van Nausicaa Marbe in de Telegraaf waarin wij ook als pro-Palestijnse extremisten worden weggezet. Ach ja, alles went. Wat niet went, echter, is het zwijgen van je ‘vrienden’. Veel mensen ‘in het midden’ vinden het framen van anti-Israel als anti-Joods ook walgelijk, maar houden hun lippen stijf op elkaar. Angstig als ze zijn om zelf ook voor antisemiet neergezet te worden.

Dat is best zuur, dat geef ik eerlijk toe. Zoals Martin Luther King het ooit al eens zo mooi zei: ‘In the end, you remember not the words of your enemy, but the silence of your friends.’ Alle lof daarom, ondanks onze meningsverschillen, voor rabbijn Lody van de Kamp, die zich duidelijk uitspreekt tegen deze koppeling (en overigens ook tegen de stedenband Amsterdam Tel Aviv).

Extremisme…. Tja…  De burgemeester van Tel Aviv Ron Huldai diende 26 jaar bij de Israëlische luchtmacht (IAF) als gevechtspiloot. Hij vocht in drie oorlogen. En ook tijdens de eerste intifada. Nooit heeft Ron Huldai zijn optreden als gevechtspiloot en zijn bijdrage aan de onderdrukking van de Palestijnen betreurd. Dat deed Yonatan Shapira, eveneens gevechtspiloot bij de IAF, wel. Op 24 september 2003 ondertekende hij samen met 26 andere gevechtspiloten de ‘The Pilots’ Letter’. Ze schrijven daarin onder andere:

‘We, who were raised to love the state of Israel and contribute to the Zionist enterprise, refuse to take part in Air Force attacks on civilian population centers. We, for whom the Israel Defense Forces and the Air Force are an inalienable part of ourselves, refuse to continue to harm innocent civilians.’

Anders dan Yonatan Shapira, bleef Ron Huldai trouw aan de IAF en aan de zionistische ideologie van het regime, en werd later burgemeester van Tel Aviv. Niet verwonderlijk reageerde hij met verbazing toen Amsterdam Tel Aviv probeerde te framen als liberaal, tolerant, links en vooral anders dan de rest van Israel, om de groeiende kritiek onder Amsterdammers daarmee te pareren. Er zit geen licht tussen Tel Aviv en de rest van Israel, zei hij daarom ook kordaat tegen NRCNext.

Samenwerking Burgemeester Van der Laan probeert nu de stedenband te redden door er een samenwerking van te maken. Waar het uiteraard om gaat is dat Amsterdam en Tel Aviv nog steeds aan elkaar verbonden worden, en dat Van der Laan de hand gaat schudden van iemand die 26 jaar militair bijgedragen heeft op het hoogste niveau aan de onderdrukking van de Palestijnen en daar nooit afstand van heeft genomen, noch spijt heeft betuigd.

Yonatan Shapira, die ik heb mogen ontmoeten in Tel Aviv, heeft in zijn leven geprobeerd zijn verleden goed te maken, door zich aan te sluiten bij de boycott from within , een organisatie die van binnen uit tegen de apartheid in Israel vecht. In 2010 en 2012 voer hij mee op een boot om de blokkade van Gaza te doorbreken (in 2010 stopte de Israëlische marine gewelddadig de vloot, waarbij 9 doden vielen). Maar apartheidsstaat Israel, keer op keer geframed als de enige democratie in het Midden-Oosten, duldt geen kritiek.

De echte linkse Israëliërs leven allang niet meer in Israel, en ook niet in Tel Aviv. Yonatan Shapira woont bijvoorbeeld in Olso in Noorwegen. In de 6 maanden dat ik zelf in Tel Aviv heb gewoond, heb ik menig linkse Israëliër zien vertrekken, omdat het klimaat verstikkend is. Als je echt tegen de apartheid vecht in Israel en zeker ook in Tel Aviv, heb je geen leven meer. De nieuwe minister van justitie heeft nu een nieuwe wet voorbereid om kritische NGO’s de mond te snoeren, en Ron Huldai heeft deze NGO’s nog geen safe haven aangeboden, en de kans dat hij dat gaat doen is nihil.

Met deze stad, met deze burgemeester, met dit land, wil Amsterdam de banden aanhalen. Een stad, een burgemeester, een land waar het extremisme van afdruipt. Van der Laan weigerde Poetin de hand te drukken omdat hij homorechten niet respecteert, maar deze man de hand drukken is voor Van der Laan geen enkel probleem. Vervolgens zijn diegene die tegen deze hypocrisie en waanzin in verzet komen extremisten, omdat die een keer boeh riepen in de raadszaal. Het kan verkeren.