Lekker superrijk

Toppunt van ultra-rijkdom moet toch wel zijn dat je onaanraakbaar bent geworden voor wetgeving en andere vormen van maatschappelijke knechting.

Zoals hondjes verlekkerd aan elkaars reten ruiken zo verlustigen wij, het voetvolk, ons aan nieuws over onze superrijken. Leedvermaak, jaloezie, afgunst en bewondering vermengen zich probleemloos in de trog van het groot menselijk onvermogen tot leven en laten leven. Afstotelijk edoch onweerstaanbaar gedrag, we zien het aan als vliegen tegen de lamp.                                                      

Ik mag ze wel, die slimme superrijken der aarde. De namen van die poppetjes kent u inmiddels uit uw hoofd en daarom lijkt mij de beschrijving van hun gedragspatroon voldoende voor uw instemmende glimlach.                           Slim in belastingconstructies en daardoor maximaal profiterend van het door hun zuurverdiende kapitaal slaan zij zich jodelend van genot door het gouden goede leven. Zij mogen genieten zoals de keihard werkende middenstander die zichzelf jaarlijks beloont met weer een nieuwe bolide waar hij met vrouw en kind zijn afschrijving- en vrijheids-orgasme beleeft. Dat die excessieve levensvreugde bij ons paupers op zoveel verontwaardigd ongelijk wordt onthaald is invoelbaar maar als de superrijken ons bestaan al zouden vermoeden zouden zij zich waarschijnlijk blind lachen.

Bemiddelde personen, rechtspersonen, conglomeraten en biljonairs bij geboorte bekommeren zich om geldzaken van een omvang waarbij het gemiddeld menselijk verstand al lang tot stilstand gekomen is. En gelukkig maar.     Waarom bemoeien wij ons eigenlijk met zaken waar we zelfs het grondbeginsel niet van kunnen behappen. Dat deze ‘happy few’ zich kostelijk bedruipt ten koste van tweederde van de wereldbevolking is niet anders dan logisch.                    In de wereld waar begrippen als ‘schamel geluk’, ‘tevredenheid’ en ‘genoeg’ niet bestaan heerst uiteraard een moraal die helemaal niet deelbaar is door twee. Laat staan door drie.

Toppunt van ultra-rijkdom moet toch wel zijn dat je onaanraakbaar bent geworden voor wetgeving en andere vormen van maatschappelijke knechting. Lak aan conventies, (privacy-)wetgeving, misbruik van data en het algeheel negeren der overige mensheid kenmerken deze supermensen. Om u en ik, armlastigen, nu voor éens en altijd de mond te snoeren wat cijfers die zullen imponeren en ons hopelijk nederig het hoofd doen buigen waarna wij deemoedig en verlicht in onze schulp zullen terugkruipen.                                                

In 2014 ontving het bedrijf Whatsapp de eerste officiële berisping vanwege het schenden van de wet ‘bescherming persoonsgegevens’. Uiteraard lachtte het in de U.S.A. gevestigde bedrijf dat luchtigjes weg daar de AVG (Algemene  Verordening Gegevens bescherming) daar helemaal niet geldt. Drie jaar later werd de hele zaak voor 19 miljard dollar verpatst aan die andere virtuele entiteit Facebook en ontbrandt een bizar conflict die wetten aan wederzijdse kanten van de oceaan op de proef stelt. De gratis chatapp houd zich sinds het begin van haar bestaan niet aan de Nederlandse wet maar haar eigenaar is dermate machtig (lees; RIJK!) dat zij de Nederlandse rechtsgang probleemloos pareert, frustreert en de grond in boort. Geld geldt, leert dit soort aangelegenheden ons simpelen van geest.

2019, privacy-schandaaltje Facebook wegens samenwerking met het Britse Cambridge Analytica, 5 miljard Dollar boete.
November 2021;De Google-zoekmachine pleegt aanwijsbaar concurrentievervalsing, de eigen prijsvergelijkingsdienst drukt concurrenten weg: 2,4 Miljard Euro boete.
In datzelfde jaar mag Amazon 746 Miljoen Euro boete aftikken.
Eind 2022. Meta, moederbedrijf van Facebook ‘schikt’ een langlopende zaak voor 683 Miljoen Euro.
In 2023 nog eens moeiteloos 390 Miljoen Euro.      
In Mei koppen de economische katernen een Meta, pardon, Megaboete van 1,2 miljard euro.

De cynische algehele reactie van al dit soort bedrijven: “We gaan het vonnis nauwgezet bestuderen”. Briljant! Of het ooit tot betaling komt is natuurlijk volstrekt irrelevant.

Bij bovengenoemde cijfers behoort het u nu allang te duizelen en een diep gevoel van beschamend en totaal mislukken te hebben opgedrongen.                          

Is dat niet het geval, dan zit u aan de succesvolle zijde van de maatschappij en had u dit artikeltje uberhaupt ongelezen kunnen laten.