Laten we nooit vergeten wie Poetin steunen

De verovering van Oekraïne gaat niet zo snel als Poetin had gehoopt. De Oekraïners bieden veel weerstand en de NAVO probeert hen indirect te steunen waar dat mogelijk is. De eenheid waarmee Europeanen de Oekraïense vluchtelingen opvangen, sancties op Rusland en de levering van militair materiaal aan Oekraïne zijn een doorn in het oog van Poetin. In het Westen doet alles vermoeden dat Rusland er alleen voor staat. Uiteraard is Moskou ook de enige directe agressor tegen Oekraïne, maar veel landen hebben zich niet of nauwelijks tegen de Russische invasie uitgesproken. Om al deze landen ook te sanctioneren voor de acties van Rusland zou onzinnig zijn. Echter is het belangrijk te weten welke landen we in de gaten moeten houden. De steun voor Poetin komt niet uit onverwachtse hoek en de landen die de inval van een voorheen neutraal land steunen, hoeven daar niet mee weg te komen. Het minste wat kan worden gedaan is benoemen welke landen de Russische beer in ieder geval niet willen lastigvallen.

Het mag duidelijk zijn dat de Europese Unie en de NAVO proberen een gezamenlijke vuist te maken tegen Poetin. De economische oorlog tegen Rusland heeft de waarde van de Russische roebel flink laten dalen. Het gevolg van deze sancties is dat Poetin naar andere opties moet kijken om betalingen te voltooien. Zo zullen dollars door Rusland niet langer geaccepteerd worden bij transacties die zij bij internationale handel uit moeten voeren. Onlangs heeft de regering van India Russische olie gekocht, met korting, en daarbij zijn Indiase roepies en Russische roebels gebruikt. India kiest ervoor de Russen niet te straffen voor hun criminele oorlogsvoering in Oekraïne. 

Ook China gaat extra aardgas en olie van de Russen kopen. Zij hebben belang bij een Russische vriend, want zodra zij Taiwan binnenvallen gaat ook China te maken krijgen met sancties vanuit de NAVO en de EU. De Braziliaanse president Bolsonaro maakt niet duidelijk aan welke kant hij staat. Brazilië heeft een VN-resolutie gesteund waarin Rusland wordt bekritiseerd, maar de president lijkt zelf minder moeite te hebben met de invasie. Om het BRICS-rijtje dan maar af te maken is er tot slot Zuid-Afrika. De president daarvan geeft de NAVO de schuld van de oorlog in Oekraïne. Ook daar wordt Oekraïne niet gesteund. 

Het bekritiseren van de BRICS-landen is makkelijk, want zij maken zowat allemaal duidelijk Poetin te steunen in zijn poging om Oekraïne te veroveren. Maar we moeten als Europese Unie ook naar onszelf kijken als we willen weten hoe Rusland de oorlog blijft financieren. 

Greenpeace heeft de Europese Unie opgeroepen om te stoppen met het kopen van olie, gas en steenkool vanuit Rusland. De EU probeert minder afhankelijk van Moskou te worden, zo heeft de EU-commissie al voorgesteld de afhankelijkheid van Russisch gas fors te laten afnemen. De EU wil vanuit de Verenigde Staten van Amerika extra grondstoffen halen. Jorgo Riss, directeur van Greenpeace Europa, stelt dan ook dat fossiele brandstoffen een geschiedenis hebben die hand in hand loopt met conflicten en oorlogen. Volgens hem zou de EU van fossiele brandstof af moeten en dus niet een nieuwe leverancier zoeken. 

Desondanks blijft het feit bestaan dat de Europese Unie medeplichtig is aan het financieel onderhouden van de Russische oorlogsmachine. Toch staat de Europese Unie niet gelijk aan India, China en Zuid-Afrika. Europa heeft wel schuld, maar een andere realistische optie dan Russische grondstoffen kopen om onszelf te voorzien van energie bestaat momenteel niet. We zouden ervoor kunnen kiezen om alle handel met Rusland stop te zetten, maar dit raakt de burgers van de Europese Unie harder dan Rusland.

De toekomst moet uitwijzen of we Rusland financieel blijven beschouwen als handelspartner. Duidelijk is dat de BRICS-landen dit sowieso wel zullen doen. Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika tonen zich niet solidair met Oekraïne. Laat ons dit niet vergeten als we hulp aan andere landen moeten heroverwegen. De wereld is aan het verharden en het Westen zal bondgenoten moeten ondersteunen, maar enigszins vijandige landen hoeven wat mij betreft financieel nergens op te rekenen. 

cc-foto: Harald Groven