Iedereen is vatbaar voor klimaatmisinformatie (wat iets anders is dan klimaatdesinformatie). Zo geloofde ik tot een jaar geleden dat klimaatverandering betekent dat de hele wereld evenveel opwarmt. Maar van klimatoloog Ernst-Jan Kuiper leerde ik dat Europa tweemaal sneller opwarmt dan het wereldwijde gemiddelde, en zelfs viermaal bij weersextremen. 1,5C wereldwijd betekent dus 3C opwarming in Europa, en een gemiddelde hittegolf van 30C is bij ons dan 36C.
De klimaatcrisis betekent dat we met zijn allen in een noodgang allerlei nieuwe dingen moeten leren. We moeten ons allen de basis van klimaatwetenschap eigen maken. Voor professionals is dat dubbel zo belangrijk als voor de gemiddelde burger, en voor professionals met een publieke functie zelfs viermaal zo belangrijk. Gezondheidsprofessionals weten namelijk dat de klimaatcrisis de grootste bedreiging voor de volksgezondheid is. Veiligheidsprofessionals zien het belang van klimaatveiligheid in. En journalisten hebben de taak ons te helpen het grote verhaal van de klimaatcrisis te begrijpen en te vertalen naar ons dagelijks leven.
Iedereen moet leren over de klimaatcrisis, en bij leren hoort misinformatie. Ik leerde vorig jaar iets nieuws en de kans is groot dat ik ook in het stuk hierboven foutjes heb gemaakt. Ik ben, net als de meesten van ons, geen klimaatwetenschapper. Dat is niet erg: van fouten leer je, en zonder fouten leer je niet. Maar misinformatie wordt desinformatie als dezelfde leugens over klimaat keer op keer herhaald worden. Om te zorgen dat de volgende streepjes niet alleen maar donkerder rood kleuren, is weerbaarheid tegen klimaatdesinformatie vergroten daarom essentieel.