Laat Amsterdam geen rijkenreservaat worden

Lange tijd werden werden Amsterdammers blij gemaakt met het ideaalbeeld van vele duizenden woningen die het nieuwe stadsbestuur zou verzorgen. Maar liefst 8376 woningen zouden gerealiseerd worden, een ‘bouwrecord’. Het stadsbestuur zou er alles aan gelegen zijn om het woningtekort in de hoofdstad er flink van langs te geven. Het zijn mooie cijfers en plannen die bijdragen aan de bestrijding van het toenemende woningtekort, maar er is onvoldoende aandacht voor de onderkant van de maatschappij. Zo blijkt uit nieuwe cijfers van Wonen in Amsterdam, het rapport dat iedere twee jaar door Amsterdamse woningcorporaties en stadsdelen wordt opgesteld, dat, ondanks alle goede bedoelingen, betaalbare woningen sneller dan ooit uit de stad aan het verdwijnen zijn.

Onderscheid Amsterdam zou een stad moeten zijn waarin jong, oud, arm en rijk al jarenlang samenwonen. Een stad die bestaat uit zo’n 800.000 inwoners met 180 verschillende nationaliteiten. Iedereen is er welkom. Het is een stad waarin geen onderscheid wordt gemaakt op basis van wie je ouders zijn of hoe hoog jouw inkomen is. Nee, Amsterdam is bij uitstek de stad waar je kunt zijn wie je bent en waar je kunt wonen tussen alle soorten mensen die samen onze samenleving vormen.

Momenteel worden sociale huurwoningen echter in hoog tempo verkocht, komen mensen met een middeninkomen de stad niet meer in en kunnen jonge Amsterdammers zonder rijke ouders in steeds minder gevallen het ouderlijk huis uit om in Amsterdam zelfstandig te wonen. Dat is zorgelijk: wonen in Amsterdam wordt iets exclusiefs. Amsterdam wordt een stad waarin alleen mensen met een dikke portemonnee terecht kunnen, en waar Amsterdammers met een midden- of minimuminkomen geen plek meer hebben. Het huidige stadsbestuur verergert dit met haar beleid. De stad moet haar sociale karakter terugkrijgen, maar hoe doe je dat eigenlijk?

Luxe penthouses Er moet fors meer gebouwd worden voor mensen met een middeninkomen. Het kan niet zo zijn dat mensen die een gezin moeten onderhouden en geen dikke portemonnee hebben worden gedwongen om uit de stad te vertrekken. Zelfs de kleine appartementen die bedoeld zijn voor mensen met een middeninkomen, zijn veel te duur geworden! Er kunnen beter 10.000 woningen worden gebouwd voor gezinnen met een middeninkomen, dan de stad vol te bouwen met grote appartementen en luxe penthouses.

Ben je jong en heb je geen rijke ouders? Dan ben je genoodzaakt om bij je ouders te blijven wonen. Dat kan niet en dat mag niet! We zijn het zat dat het stadsbestuur zich verschuilt achter het grote aantal onbetaalbare studentenwoningen dat gebouwd wordt, want slechts 24 procent van de nieuwe studentenwoningen is een betaalbare woning. Dat betekent dat die woningen ook onder de subsidiëringsgrens zitten en veel jongeren daardoor geen recht hebben op een huurtoeslag. De focus bij de bouw van woningen voor jongeren moet niet gericht zijn op onbetaalbare lucratieve woningen! Daarnaast mag het niet zo zijn dat werkende jongeren buiten de boot vallen, maar moet er veel meer aandacht naar de bouw van betaalbare jongerenwoningen.

Segregatie Waar voorheen nog vaak de link werd gelegd met culturele segregatie, wordt nu steeds duidelijker dat het probleem van Amsterdam sociaaleconomisch is – en behoorlijk ook. Recentelijk onderzoek van UvA-stadsgeografen Cody Hochtenbach en Willem Boterman stipte aan dat de segregatie, die in algemene zin al langer zichtbaar was, nog beter te zien is in het hedendaagse vestigingsgedrag van jongeren in deze stad. Jongeren met rijke ouders wonen centraal, de rest buiten de ring of de stadsgrenzen.

Het aantal jongeren in Amsterdam wier ouders tot de 20 procent meest vermogende Nederlanders behoren, nam in vijf jaar met 22 procent toe. Daartegenover staat dat de stad 13 procent minder jongeren uit ‘arme’ gezinnen – de 40 procent gezinnen met het kleinste vermogen – huisvest. Het resultaat? Een woningmarkt die gedomineerd wordt door mensen die een dikke portemonnee hebben.

Stop Amsterdam moet weer de stad van ons allen worden en daarvoor moet een duidelijke keuze worden gemaakt: de gewone Amsterdammer gaat boven het grote geld. Daarom willen wij dat er in de hele stad een stop op de verkoop van sociale huurwoningen wordt ingesteld. Momenteel worden er jaarlijks namelijk meer dan 3000 woningen verkocht. Zolang er meer sociale huurwoningen worden verkocht dan er wordt bijgebouwd en de wachtlijsten zo hoog zijn mag er niets verkocht worden, want daarmee verkoop je het sociale hart van Amsterdam.

Het stadsbestuur moet weer durven kijken naar de samenstelling van wijken. Arm en rijk moeten weer naast elkaar kunnen wonen. De steeds grotere afname van het aantal sociale huurwoningen in veel ‘populaire buurten’ moet worden tegengegaan. Veel wijken verworden langzaamaan tot een baken van monocultuur en dat mag niet in een stad met zoveel verschillende nationaliteiten en culturen. Amsterdam moet weer van iedereen worden en niet alleen voor degene met de dikste portemonnee.

Ben je het er ook over eens dat het over moet zijn met de huidige rechtse woonbeleid in Amsterdam? Teken dan het manifest op www.ennueruit.amsterdam !

Cc-foto: Mariano Mantel