© cc-foto: Bonnie Natko
Nico schrijft een serie over oorlog, dit is aflevering 25.
“Nee”, zegt Rob de WIjk, expert op het gebied van internationale betrekkingen en veiligheidsvraagstukken, “Op dit moment zie ik geen oplossingen.” Hij zegt dit op tv en op internet. Daarbij wijst hij onder andere op de veranderde geopolitieke realiteit. Verder zegt hij: “Ons continent heeft zijn eigen veiligheid allesbehalve op orde. Binnen de Europese Unie blijkt van een eensgezinde langetermijnstrategie (als antwoord op wat zich rond Oekraïne en Israël afspeelt) geen spoor."
“Ja”, zeggen de vredesactivisten Rula Daood (Palestina) en Alon Lee Green (Israël), op 29 september in Buitenhof. “We moeten vrede, veiligheid en vrijheid eisen en vragen mensen om steun aan oplossingen te geven. 64 procent van de bevolking van Israël wil een staakt het vuren. Dit is al de vijftiende oorlog tussen Israël en Hamas. Meer oorlogen gaan geen oplossingen brengen.”
Topdiplomaat en ex-ambassadeur Robert Serry is een van mijn favoriete critici als het gaat om het oplossen van oorlogssituaties. Hij beschikt over een enorme kennis en ervaring met betrekking tot zowel het Midden-Oosten als Oekraïne. “Het grootste deel van de wereld kijkt met hele andere ogen naar Israël dan de traditionele Westerse wereld”, constateert hij. “Het gaat bij oorlogen om de oplossing. Dat is het sprankje hoop.”
Interessant is ook het buitenlandcommentaar van Rutger van der Hoeven op pagina 7 in De Groene Amsterdammer (3/10/2024). Daarin geeft hij een rake typering van de haperende Amerikaanse politiek. “Biden schuift de goedkeuring om met raketten doelen tot diep in Rusland te raken al maanden voor zich uit.” Over de oorlog met Oekraïne schrijft Van der Hoeven: ”Het valt nog steeds niet te voorspellen welke kant het dubbeltje op zal vallen, maar het staat al heel lang op zijn kant.” En over premier Netanyahu: “Hij geeft geen enkele hint van waar hij naar toe wil, anders dan de totale overwinning. Een soort overwinningsverhaal dat niemand werkelijk gelooft.”
Ook ik zie momenteel niet zo snel een oplossing. Op termijn lijkt de beste oplossing in het Midden-Oosten de door velen voorgestelde zogenaamde tweestaten-oplossing voor Israël en Palestina, terwijl ik vrees dat Oekraïne het verlies van territorium – hoe onredelijk ook – zal moeten accepteren.
Ik eindig met een vraag: zijn oorlogen – ja of nee – oplosbaar? Ik zou het waarderen als lezers die de behoefte hebben om te reageren alleen deze vraag – omkleed met argumenten – proberen te beantwoorden. Bij voorbaat dank.
Volgende keer: Jullie respons op mijn stukjes over de oorlog.
cc-foto: Bonnie Natko