Ik bleek een zware dubbele longontsteking te hebben en daar kwam nog een longvliesontsteking, pleuritis, bovenop
Toen ik in 2009 na een bestuursvergadering ‘s avonds laat naar huis fietste, werd ik van het ene op het andere moment zo ongeveer per minuut zieker en zieker. Eenmaal thuis kon ik nauwelijks meer op mijn benen staan. Ik bleek de Mexicaanse griep te hebben. Een milde vorm van griep las ik een paar dagen later in een folder, die van deur tot deur door de overheid werd verspreid. Ik weet nog dat ik dacht ‘als dit een milde vorm van griep is, hoop ik niet dat ik ooit de echte griep krijg’, want man wat was ik ziek.
Een dokter kwam volgens het protocol niet langs bij iemand die mogelijk besmet was en dus kreeg ik via de telefoon antibiotica voorgeschreven, want het klonk toch alsof ik er een longontsteking bij had gekregen. Een paar dagen later en nog veel zieker eindigde ik in het ziekenhuis. Ik bleek een zware dubbele longontsteking te hebben en daar kwam nog een longvliesontsteking, pleuritis, bovenop. Krijg de pleuris kreeg voor mij ineens een hele andere betekenis.
En nu las ik deze week over een nieuw virus dat is aangetroffen bij varkens in China, dat overgedragen kan worden op mensen en mogelijk een pandemie kan veroorzaken. Weer een nieuwe zoönose dus en het deed mij denken aan 2009.
Dit nieuwe virus, dat dus ook bij varkens is aangetroffen, heeft de naam G4 EA H1N1 en lijkt op de Mexicaanse griep uit 2009, met dit verschil dat de huidige griepvaccins vooralsnog geen bescherming bieden. Het blijft overigens op zijn zachtst gezegd wonderlijk dat wij dat maar de Mexicaanse griep blijven noemen, terwijl het in de rest van de wereld swine flu heet, dus de varkensgriep. Niet goed voor de industrie in ons land, daarom hebben wij het nog steeds over de Mexicaanse griep.
Ik denk aan de beelden van duizenden varkens in China, die vanuit vrachtwagens in een kuil werden gestort en vervolgens levend begraven onder een laag zand. Het gegil van de dieren ging door merg en been. En de aanblik van de dieren die probeerden uit de kuil te komen, maar genadeloos door de graafmachine werden teruggeduwd. De beelden gingen de hele wereld over. Zo gaat China met de varkenspest om, een andere ziekte die ditmaal niet besmettelijk is voor mensen, maar wel voor de dieren. Meer dan honderd miljoen (100.000.000) varkens werden levend begraven of levend verbrand.
En wat was de veeindustrie-sector in Nederland euforisch over het feit dat door de ellende in China er een enorme toename was van de export van Nederlands varkensvlees naar China! En toen moest de veestapel weer in rap tempo worden opgebouwd, want vlees moet koste wat kost geproduceerd worden, ook in China.
De helft van de varkens op deze wereld leeft in de Chinese vleesindustrie en om die fabrieken snel weer opnieuw met dieren te vullen heeft China hulp nodig. En dus zag je de bijna onwerkelijke beelden voorbijkomen van kratten vol levende varkens, die in vliegtuigen worden geladen om naar China te worden getransporteerd. Gouden tijden voor fokkerijen, over de ruggen van de eerder levend begraven dieren heen.
‘Ook Nederland draagt haar steentje bij’, valt te lezen op Boerderij.nl. Het Nederlandse fokbedrijf heeft 500 varkens via Frankrijk naar China vervoerd. De beren gaan gebruikt worden om uiteindelijk weer 20 miljoen varkens te kunnen produceren en slachten.
En nu vanochtend las ik weer dat er een importstop op Nederlands varkensvlees naar China is afgekondigd voor vier grote leveranciers. Men is bang voor corona. En dus maakt men zich nu zorgen over de afgeladen volle koelhuizen. Terwijl ik dit schrijf zie ik het bericht binnenkomen dat, ondanks de aangenomen motie van de Partij voor de Dieren er voorlopig toch geen fokverbod voor nertsen en verlaging van de slachtsnelheid komt…
Hoe is het mogelijk? Wat een blamage! Ik vraag mij oprecht af wat er moet gebeuren om door te laten dringen dat de vee- en vleesindustrie en de intensieve dierhouderij totaal verziekte en alles vernietigende industrieën zijn. Zelfs met de wetenschappelijke inzichten die we anno 2020 hebben, laten we het gewoon gebeuren. Met dank aan minister Schouten, minister De Jonge en zoveel van hun incapabele voorgangers, die geen snars om dieren geven, behalve op hun bord en als bron van inkomsten.
En klaarblijkelijk ook niet om de gezondheid van mensen maar dat is ook geen nieuws, denk maar aan de hele Q-koortscrisis die de overheid vakkundig onder het tapijt probeerde te vegen.