Doggerland was een groot en zeer vruchtbaar grondgebied op de plaats waar nu het zuiden van de Noordzee ligt. Het was doorsneden door rivieren, strekte zich uit van Engeland tot aan Nederland en Denemarken en werd in de prehistorie bewoond door grote groepen jager-verzamelaars. Een ijstijd had zoveel water opgenomen dat de Noordzee grotendeels droog lag. Totdat het ijs begon te smelten en Doggerland grotendeels werd verzwolgen op een archipel van eilanden na in een gebied dat nu de Doggersbank wordt genoemd.
8150 jaar geleden vond er een ondergrondse aardverschuiving plaats bij Noorwegen die een immense tsunami teweeg bracht. Volgens historici verzwolg die vloedgolf niet alleen duizenden inwoners maar bracht ook de permanente waterscheiding tussen Europa en het continent teweeg. Tot nu toe werd er veelal vanuit gegaan dat die tsunami ook de resterende archipel verwoestte. Uit nieuw wetenschappelijk onderzoek in het gebied is duidelijk geworden dat het anders is gegaan. De tsunami richtte wel verwoestingen aan op de eilanden maar trok zich snel weer terug.
De archipel zou daarna nog honderden jaren bestaan hebben en pas zo’n 7000 jaar geleden volledig onder de zeespiegel zijn verdwenen. Karen Wicks van de universiteit van Reading legt aan New Scientist uit dat de tsunami onderdeel is geweest van een ‘perfecte storm’ aan natuurrampen in het gebied, gecombineerd met een afkoeling van het klimaat.
Omdat het gebied onder water ligt is het lastig er onderzoek te verrichten. Twee verzamelaars hebben honderden voorwerpen uit de tijd van Doggerland gevonden in het Noordzeezand waarmee de Tweede Maasvlakte is aangelegd. Een selectie daarvan is volgend jaar te zien in het Rijksmuseum voor Oudheden te Leiden, meldt National Geographic :
"De collectie bestaat deels uit werktuigen die zijn vervaardigd uit gewei of bot. ‘We denken bij vondsten uit de steentijd snel aan vuurstenen bijlen, pijlpunten en klingen, maar het gebruik van been en gewei voor het maken van gebruiksvoorwerpen was eigenlijk veel belangrijker – alleen blijft dergelijk organisch materiaal in de Nederlandse bodem vaak niet bewaard,’ zegt conservator Amkreutz. Maar wél in de bodem van de Noordzee. Naast enkele grotere stukken bot en gewei met grove snij- en haksporen, zijn er ook kundig bewerkte gereedschappen gevonden. Opvallend is een doorboord stuk gewei dat werd gebruikt als een schokdempend handvat voor een stenen bijl."