#kkhoer

Ik heb deze week iets enorm stoms gedaan. Ik heb, uit emotie, gereageerd op een Facebook-post.

En nu kan je denken: “Joh, waar heb je het over? Zo erg kan het niet zijn!” Stiekem weet ook jij, dat dit tegenwoordig niet te doen is zonder op te moeten rotten naar waar jij, volgens het hoopje purschuim-met-vingers dan, vandaan schijnt te komen.

Waar ik op reageerde? Een status update waar de honden geen brood van lusten. Waar mijn nekharen even van overeind gingen staan. Ondanks dat je weet dat het om de zoveel decimeter in je tijdlijn voorbij komt, dingen die je niet hoeft te weten, was er iets in dit bericht wat mij niet losliet. Ik ga niet herhalen wat er stond omdat ik er eigenlijk van uit ga dat mijn computer, bij het typen van dergelijke uitingen, zal weigeren .

Geen idee waarom, maar deze keer reageerde ik.  En zoals dat werkt bij Facebook: Actie – reactie, en dat het liefst zo ongenuanceerd en shockerend mogelijk. Of ik wilde stoppen met typen. En het liefst ook wilde stoppen met ademhalen. Ik zou wel heel lang geen beurt hebben gehad en staan te springen om een stuk of 4 Syrische groepsverkrachters, want ja, dat zijn het allemaal. Dat viel namelijk op te maken uit mijn zaadvragende ogen, op mijn profielfoto.

Afsluitend: hashtag KKhoer. #kkhoer

Opeens dacht ik aan de ‘vind ik niet leuk’-knop, die gaat verschijnen op Facebook. In eerste instantie dacht ik ‘moet dat nou?’ En nu denk ik ‘Vind ik niet leuk? Vind ik niet leuk??? Dat is zacht uitgedrukt!’

Ik pleit daarom voor een ‘Jij voegt niks toe! Ga asjeblieft terug naar school’-knop. Te gebruiken bij mensen die het gewoon even niet meer zo helder zien hier in Nederland.

Oh, excuseer: HUN Nederland . Ook te herkennen als: ‘Me vaderland!’

Ik pleit voor wegfilteren op hashtag kkhoer en oprotten naar je eigen… opleiding! En daarmee hoop ik dat wij onze kortzichtige, boze, maar vooral hulpbehoevende Nederlander zo toch een beetje kunnen helpen.

cc-foto: Mike Mozart