Kies eerst maar eens voor oudere sollicitanten
Ondernemers die echt geen personeel kunnen vinden moeten zich afvragen of er nog wel plaats is voor hun bedrijfsvorm in de moderne Nederlandse economie.
In het debat over het werven van personeel in het buitenland wordt een belangrijke categorie werklozen niet genoemd: de ouderen. Als je de vijftig gepasseerd bent, is het nog steeds razend moeilijk een baan te vinden. En dat terwijl Nederlanders inmiddels geacht wordt tot ze dik 67 zijn, hun eigen brood te verdienen. Dit ondanks maatregelen van de overheid om hun positie op de arbeidsmarkt te verbeteren.
Volgens recente cijfers van het CBS is er wel een afname van werkloosheid onder personen van 55 jaar en ouder, maar die was niet zo groot, met name onder vrouwen. Nu er blijkbaar zoveel vacatures bestaan dat ondernemers hun bedrijfsvoering in gevaar zien komen, kunnen zij waarachtig wel eens serieus naar oudere sollicitanten kijken voor zij de blik over de grens richten. Zo lang er nog vakbekwame vijftig-plussers zijn, is er geen reden personeel in het buitenland te werven. Werkgevers zouden moeten aantonen dat er onder deze leeftijdscategorie geen kandidaten te vinden zijn voor zij daaraan mogen beginnen. Aantonen dus. Bewijzen.
De term "door de arbeidsmarkt gediscrimineerden" geeft de werkelijke situatie beter weer dan de verhullende term "personen met een afstand tot de arbeidsmarkt". Pas als een werkgever bewijsbaar niet aan zulke achterstelling doet en het toch niet lukt alle vacatures te vervullen, komen immigranten in beeld. In dat geval wordt de werkgever uiteraard verplicht voor adequate woonruimte te zorgen volgens normen, door het Rijk vast te stellen. Dat is helemaal niet zo vreemd. In de eerste helft van de vorige eeuw was het niet ongebruikelijk dat grote bedrijven zelf woningen bouwden voor hun personeel of daartoe een woningbouwvereniging financierden. Philips is daar een goed voorbeeld van.
Je hebt natuurlijk kans dat het allemaal niet lukt. Bijvoorbeeld omdat je die adequate woonruimte niet kunt leveren omdat de gemeente dwars ligt, zoals nu bijvoorbeeld al in Westland het geval is. Tenslotte zijn de afgelopen halve eeuw tal van industrieën uit Nederland verdwenen omdat voortzetting hier geen haalbare kaart meer was. Zij kunnen natuurlijk ook na herscholing van zichzelf en het zittende personeel overstappen naar een sector waar nog wel muziek in zit. In Taiwan bijvoorbeeld gebeurt dat al decennia met veel succes. Een zeer flexibel en kennisintensief MKB speelt daarbij een belangrijke rol.
Haal eerst de ouderen en mensen met een beperking terug naar de arbeidsmarkt. Overweeg altijd of er nog economische ruimte is voor je bedrijf, of het niet beter is de bakens te verzetten. We eisen van werknemers dat ze zich aanpassen en flexibel zijn, dat ze open staan voor omscholing. Dat geldt voor ondernemers helemaal. Zo werkt dat in het door hen omarmde kapitalisme. Dat wou je toch. Daar ging je toch zo voor.
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.
Beluister Het Geheugenpaleis, de podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis