Het kapitalisme verlamt de democratie

Waarom toch die roep om meer democratie, meer inspraakmogelijkheden, meer medezeggenschap, terwijl we donders goed weten dat de democratie allang is gekaapt door het kapitalisme. De door het kabinet voorgenomen afschaffing van de dividendbelasting spreekt boekdelen. Om te beginnen is op geen enkel moment door welke partij ook aan de kiezer die mogelijke afschaffing en het enorme bedrag dat daar mee gemoeid is voorgelegd, wat op zichzelf al niet bepaald democratisch is en vervolgens blijkt deze beslissing tot stand gekomen te zijn na druk of tenminste invloed van buiten de politiek zonder dat daar een behoorlijk democratisch proces aan ten grondslag ligt.

Wat we al lang wisten, maar wat met de bewezen bemoeienis van bedrijven als Shell en Unilever nog eens duidelijk is geworden, is dat als het er op aan komt de kiezer buiten spel staat en slechts marginale invloed heeft op de gang van zaken in onze samenleving. De vaststelling dat Kabinet en betrokken partijen de kiezers bewust negeren is pijnlijk. Openlijke minachting van de democratische beginselen en het uitschakelen van de kiezer zou aanleiding moeten zijn tot een Kameruitspraak waarin onmiddellijke terugtreding van deze regering wordt geëist. Het zou echter de werkelijkheid niet veranderen. Mede door het insluipen van het neoliberale gedachtengoed is zonder enige twijfel de invloed van multinationale ondernemingen alsook die van de financiële instellingen groot, te groot.

Sedert de intrede van het neoliberalisme, zo ongeveer aan het eind van de jaren zeventig, stagneren de inkomens nagenoeg terwijl de productiviteitswinst verdubbelt. De opbrengst verdwijnt meer dan ooit naar een heel kleine groep van superrijken die intussen een ongekende macht hebben kunnen verwerven. Door staatsschulden en uitstaande leningen kunnen zij landen en haar regeringen verregaand manipuleren en dwingen tot besluiten waarop de burger geen enkele invloed heeft. Wie dus de democratie meer inhoud wil geven moet zich vooralsnog niet vermoeien met weinig effectieve cosmetische aanpassingen, zoals referenda, maar moet zijn energie in de eerste plaats  steken in het terugdringen van de invloed van het kapitalisme op onze democratie.