Kamerbrede regering van nationale daadkracht

De kiezer heeft gesproken en hoe! Omdat ik mij grote zorgen maak over de regeerbaarheid van ons land door de electorale versplintering in een tijd waarin we juist grote behoefte hebben aan daadkracht op vele gebieden, roep ik de leiders van onze politieke partijen op om zo spoedig mogelijk tot een kamerbrede Regering van Nationale Daadkracht te komen in plaats van een waarschijnlijk lange en moeizame formatie van een fragiele meerderheidscoalitie.

Dit idee is afkomstig van Prof. Dr. Klaas van Egmond van Universiteit Utrecht. Een dergelijke strategie is ook naar mijn mening de enige effectieve en daadkrachtige manier om in het huidig gefragmenteerde politieke landschap de grote uitdagingen van deze tijd aan te pakken. Ik stel mij daarbij een kamerbreed zakenkabinet voor met alom gerespecteerde ervaren topleiders van het kaliber Herman Wijffels, Rinnooy Kan, Hans Wijers, Nelie Smit Kroes, Willem Vermeend, etc. die gesteund wordt door een brede coalitie van zoveel mogelijk partijen en die op een partijoverstijgende wijze de grote nationale uitdagingen van deze tijd aanpakt:

· Terugdringing begrotingstekort · Hervorming van economie waardoor nieuw perspectief op duurzame welvaart en welzijn ontstaat · Maatschappelijk culturele crisis

Voor elk beleidsterrein zullen de ministers van dit zakenkabinet z.s.m. een partijoverstijgend regeringsprogramma voor de komende 4 jaar moeten ontwikkelen om dit ter besluitvorming aan het parlement voor te leggen. Het parlement kan hen bij de uitvoering van deze regeringsprogramma’s vanuit een gezonde dualiteit controleren en scherp houden. 

Uiteraard bestaan er verschillende visies en opvatting in politiek en samenleving, maar deze verschillen tussen de politieke partijen hebben door de voortdurende polarisering inmiddels karikaturale vormen hebben aangenomen. Burgers nemen de politiek daardoor niet meer serieus. Veel van de verschillende opvattingen zijn volgens mij wel degelijk goed te overbruggen met oplossingen die daardoor minder eenzijdig worden en een breder draagvlak zullen kennen. Een voorbeeld: de hypotheekrente aftrek kan beperkt worden voor hogere inkomens maar wel behouden blijven voor lagere inkomens waardoor er niet alleen een gewenst sociaal effect ontstaat maar bovendien de huizenmarkt en de overheidsbegroting verbetert.

In plaats van schimmige onderhandelingen achter de formatieschermen, kan in deze nieuwe opzet de belangenafstemming en besluitvorming  per beleidsterrein gewoon publiekelijk in de 2e kamer plaatsvinden. Per beleidsterrein gaat de betreffende minister op zoek naar een adequaat beleid met voldoende draagvlak, dus geen negatieve uitruil meer. En komt de 2e kamer over een bepaald onderwerp er niet uit, dan kun je nog altijd een referendum houden. Het zou een grote omslag in onze democratie betekenen, maar ik denk een zeer noodzakelijke en wenselijke. Het alternatief is namelijk doormodderen met krappe sterk op korte termijn gerichte meerderheidscoalities die de karikaturale verschillen en de afstand tot de burger alleen maar verder zullen vergroten.