Kabinet: Schrap bezuiniging op arbeidsongeschikten!

Een auto-ongeluk, bedrijfsongeval of een herseninfarct. Natuurlijk hoop je dit niet mee te maken. Maar het kan ons allemaal overkomen. Wat je dan wilt is beter worden. En wat je dan nodig hebt, is steun. Het laatste wat je dan wilt, is je zorgen hoeven te maken over je inkomen, of je nog wel in je huis kunt blijven wonen en of je de energierekening nog wel kunt betalen. Daarom zijn de inkomens van werknemers in Nederland beschermd tegen onverwachte ziekte of arbeidsongeschiktheid.

Alleen dit kabinet ziet dat anders. In tijden van miljardencadeaus aan multinationals en overschotten op de begroting wil zij 250 miljoen bezuinigen op toekomstig arbeidsongeschikten. Het is een maatregel die veel lijkt op de bezuiniging op arbeidsgehandicapten: het gaat om veel geld, treft een kwetsbare groep en het is onverstandig en on-uitlegbaar. Het verschil: het is bij deze bezuiniging nog niet duidelijk wie het raakt. Je moet zoeken naar het “ schattingsbesluit WIA ” dat van “3×3” naar “1×9” gaat. Dat lijkt onschuldig. Driemaal drie is negen, en ieder zingt zijn eigen lied. Het is misschien wel de reden waarom de bezuiniging op arbeidsgehandicapten – dankzij het verzet van Noortje en Amber en vele anderen – van de baan is, terwijl deze harde maatregel overeind staat.

Sluipmaatregel Maar ondanks het jargon, moeten we er tegen in actie komen. Deze bezuiniging is een sluipmaatregel: het raakt niet mensen die nu al arbeidsongeschikt zijn, maar mensen die nu nog gezond aan het werk zijn. Het is een maatregel waarmee het kabinet dus, als een dief in de nacht, de bescherming van alle werknemers inperkt.

Hoe raakt deze bezuiniging ons? Deze maatregel zorgt ervoor dat als je ziek of arbeidsongeschikt bent, je sneller weer “arbeidsgeschikt” wordt verklaard. Let wel: aan je ziekte of hoe je je voelt verandert helemaal niks, alleen de keuring wordt extra streng. Op papier worden zieke mensen minder ziek gemaakt. Kan je een doos inpakken of op een fiets passen? Dan kan je ook aan het werk. Als er ergens ook maar één functie is, moet je die accepteren. En als dat toch niet gaat, rest de bijstand of als je een werkende partner of een huis hebt, helemaal niets!

Het kan het verschil tussen een arbeidsongeschiktheidsverzekering of de bijstand of zelfs helemaal niks betekenen. Naar schatting verliezen ruim 1.000 mensen per jaar hun recht op een WIA-uitkering. Dat betekent dat je er mogelijk honderden euro’s op achteruit gaat. Dat is hardvochtig en asociaal. Hoe we omgaan met mensen die getroffen worden door pech is een teken van beschaving, dit kabinet ziet het als bezuinigingspost om cadeaus aan grote bedrijven te financieren.

Erkenning Deze bezuiniging op arbeidsongeschikten raakt ons allemaal. Terwijl we gezond aan het werk zijn, knipt het kabinet gaten in het vangnet dat ons allemaal beschermd. Een sociaal land duwt zieke mensen niet de arbeidsmarkt op. Dat is onnodig en onverstandig. Dat zien we ook terug in de cijfers die op Prinsjesdag zijn gepresenteerd: de mensen die door deze bezuiniging worden geraakt gaan niet – een wonder! – ineens weer aan het werk. Zij belanden in de bijstand waar dit kabinet dus ook extra geld voor uittrekt.

Het kan ook anders. Als je ziek wordt, wil je zeker zijn van steun bij pech. Een sociaal land kiest voor een menselijke benadering van zieke mensen. Erken iemand zijn beperking, geef iemand de tijd, bied professionele begeleiding, kortom kies voor vertrouwen in plaats van wantrouwen. Daarom doen wij een klemmend beroep op deze coalitie: schrap deze bezuiniging van een kwart miljard, creëer geen onnodige onzekerheid en kijk samen met werkgevers en werknemers hoe we mensen met arbeidsongeschiktheid en ziekte beter kunnen helpen.

Cc-foto: Roel Wijnants