Kijkers van de slotaflevering van de tweede serie van Matthijs gaat door (BNNVARA) werden zaterdagavond getrakteerd op een bijzondere uitvoering van “Hallelujah” van Leonard Cohen. Jan Rot bracht een wonderschone Nederlandse vertolking ten gehore, begeleid door maar liefst honderd koorleden. Op sociale media werd Rot direct trending topic:
NEEM EEN COOKIE
Jammer! Door je cookie-instellingen kan je dit deel van de site niet zien. Als je de 'sociale cookies' accepteert, kan je dit deel wel zien.
De 63-jarige Rot maakte eerder dit jaar bekend ongeneeslijk ziek te zijn. In december viert hij in het Nieuwe Luxor Theater in Rotterdam zijn verjaardag, waarvan hij zelf verwacht dat het zijn laatste zal zijn. In een interview met het AD zei hij: ‘Natuurlijk denk ik af en toe: waarom ik? Maar je kunt niet de hele dag thuis op de bank gaan zitten huilen. Zolang het gaat, leef ik mijn leven zoals het was en dat betekent dingen doen die ik leuk vind.’
Ik betreur het lot van Jan Rot. Maar ik ben geen fan van hem, heb ik al eerder betoogd. Vooral zijn vertalingen deugen niet, al valt dat bij deze tekst wel mee. Maar je moet die wel even googlen, want Rot zingt hem met zijn schorre stem voor een deel onverstaanbaar. Tevens bekruipt mij het gevoel van 'vind dit goed of ik schiet', met al die meezwijmelende bekende Nederlanders eromheen. Het lied kan natuurlijk niet stuk, vooral als melodie, dus als meezinger is het prima. Maar ach, wat is het verschil met het origineel toch groot. Leonard Cohen zal nooit overtroffen worden. Wat Jans ziekte betreft: veel sterkte toegewenst natuurlijk.
Wat jammer, dat u als eerste reactie de niet deugende vertalingen noemt en als tweede reactie de schorre, voor een deel onverstaanbare stem. Ik hoop, dat u ook iets van emotie heeft gevoeld toen Jan Rot dit lied zong.
@ Eric Minenns:
[Leonard Cohen zal nooit overtroffen worden.]
Daar denk ik zelf dus anders over. Ik kan juist zijn stem moeilijk verdragen! Zo heeft ieder zijn eigen voorkeur.
@Eric minnens
[Leonard Cohen zal nooit overtroffen worden.]
Ik vind eerlijk gezegd zijn versie niet zo geweldig alhoewel ik het ook niet met Olav eens ben: Cohens versies van eerdere klassiekers vind ik onovertroffen. Het vreemde van “Hallelujah” is dat het een ongeloof goed nummer is maar dat alle versies een beetje te kort lijken te schieten. Of te pompeus (zoals deze van Jan Rot), of te uitdrukkelijk ‘kwetsbaar’ (zoals van Jeff Buckley). Misschien komt die van John Cale in de Shreck-film nog het meest in de buurt van hoe het nummer hoort te zijn, elegant, krachtig maar niet over-the-top:
https://www.youtube.com/watch?v=nN1npZG3edI
Vreemd trouwens dat Van Nieuwkerk deze versie niet noemt aangezien dit toch de eerste aanzet was naar het grote publiek.
@Mark Huysman Ah, John Cale. Ik zie 'm nog geen ode aan Jan Rot leveren, maar die aan Brian Wilson is meer dan genoeg.
https://www.youtube.com/watch?v=pvQFSXyVqDk
Mark - sorry maar ik kon de versie die jij aanhaalt niet eens , die rare films van Shrek trok nimmer mijn aandacht. Wel even de moeite genomen jouw linkje te beluisteren nou die komt niet in de buurt van Cohen die trouwens zelf ooit het grote publiek aantrok, dat het nummer daarna door honderden is gebruikt is een feit en zegt ook veel over het nummer zelf. Ik vond de versie van onze eigen Lisa toen wel erg oké. Dat Jan Rot bij Mathijs de kans kreeg dit ten gehore te brengen heeft natuurlijk alles met een soort van laatste wens te maken , nog een keer dit , nog een keer dat . Viel op dat Mathijs verder ook geen interview met hem had , zal met de wens te maken hebben . Het zal Rot goed doen dat het veel mensen aanspreekt, het is hem gegund. Logisch dat Mathijs hem ook alles gunde en juist niet jouw versie benoemd, het was nu even de avond voor Rot.
Thuiszitter
[Wel even de moeite genomen jouw linkje te beluisteren nou die komt niet in de buurt van Cohen…]
Tja…smaken verschillen. Ik ben een groot Cohen-fan maar ik vind zijn versie met dat 80’s synth geluid gedrenkt in echo niet erg sterk.
[Logisch dat Mathijs hem ook alles gunde en juist niet jouw versie benoemd, het was nu even de avond voor Rot.]
Ik snap niet wat dat er mee te maken heeft want Matthijs noemde wel allerlei andere versies en zei dat het nummer bekend werd nadat Bob Dylan, Jeff Buckley en Loudon Wainwright het gingen coveren. Terwijl het nummer dus voor het eerst bekendheid kreeg door de versie van Cale.
Met Cohen heb ik niets maar Shrek was leuk. Kari Bremnes' Noorse versies (alle vet jo det) vind ik persoonlijk nog wel aan te horen al prefereer ik På kanten av et liv en haar andere verhalende songteksten.
https://www.youtube.com/watch?v=iqV_sq2cMx0
@Danielle
Jij hebt mij indertijd al op Kari Bremnes geattendeerd. Geweldige zangeres, in deze versie evenaart ze die van Cohen (ook prachtig). Maar dan overtreft ze zichzelf én Cohen mijns inziens nog in een optreden uit 2013:
https://youtu.be/JuinYnvWtVQ
Inderdaad: erg mooi gedaan!
De voor mij meest indrukwekkende en ontroerende uitvoering ooit van "Hallelujah" was die van de Israëlische zangeres Noa, enkele jaren geleden, in muziekcentrum TivoliVredenburg in Utrecht.
Dank je wel Jan, woorden voldoen nauwelijks toen ik je hoorde zingen. Maar zachtjes meezingen wel, geen leven zonder zingen. Met zoveel gevoel, met al je inzet maar vooral de sfeer die je gaf met jouw stem aan iedereen. En dan het koor, dat prachtig meeging met jouw stem. En de zaal die zo graag ook wilde zingen, samen met jou. Maar ook voorzichtig was omdat het een genoegen was om te luisteren en dit lied samen 'in te ademen'. Heerlijke TV, velen gaan het nog luisteren en we wensen je een muzikaal en waardig slotaccoord. Leonard Cohen was 'erbij', zo voelde dat wel.