Ja, laten we na uitslag Baudet vooral naar de kiezer luisteren

Als je de media en een groot aantal opiniemakers moet geloven, dan heeft in Nederland een politieke revolutie plaats gevonden. Een partij die het establishment rechtstreeks uitdaagt, werd van de ene op de andere dag de grootste van Nederland. Vrijdagochtend nog stelde prof. dr. Afshin Elian in Goedemorgen Nederland vast, dat er eindelijk eens naar de kiezers geluisterd moet worden. Dat wordt inderdaad tijd.

Vijfentachtig procent van de kiesgerechtigden stemde op andere partijen dan het Forum voor Democratie. De nieuwe politieke reus wist nog geen vijfde van de zetels in de Eerste Kamer te veroveren. In het verleden beheersten de grootste politieke partijen van Nederland minimaal een derde van het parlement. Dat gold voor de KVP, het CDA, de PvdA. Het Forum voor Democratie heeft één bondgenoot, de steeds wormstekiger PVV van Geert Wilders. Tellen we haar zes zetels erbij, dan hebben wij het over 19 van de 75 kamerzetels. Niet zo indrukwekkend.

Het Forum voor Democratie en de PVV houden er denkbeelden op na die haaks staan op wat de overige partijen denken. Ze ontkennen het klimaatprobleem, ze bepleiten een Nexit en ze stellen tal van maatregelen voor die niet-blanke minderheden in Nederland apart zetten. In zijn overwinningsspeech van afgelopen woensdag stelde Baudet met zoveel woorden zuiveringen voor in het hoger onderwijs en het aanleggen van politieke criteria voor het toekennen van subsidies in de kunst.

Meer dan driekwart van de kiezers heeft in het stemhokje aangegeven dat zij van deze denkbeelden niet zijn gediend. Anders hadden zij wel op PVV of FvD gestemd. Zij besloten echter afstand te nemen van het gedachtengoed zoals Baudet dat propageert.

In een democratie wordt naar de kiezers geluisterd, inderdaad. Er is geen enkele reden om tot een of andere vorm van samenwerking te komen met Baudet en zijn aanhangers. Zij hebben door hun denkbeelden zélf de muur gebouwd waarachter zij zich hebben opgesloten. Zij kiezen zelf voor het isolement.

De Nederlandse politiek heeft vaker met partijen als FvD of PVV te maken gehad. Daaruit heeft zich de volgende politieke traditie ontwikkeld: als een partij zo ongeveer verwerpt wat er in de Grondwet staat, dan kan daarmee niet in het bestuur worden samengewerkt, daar waar die beginselen in het geding zijn. Dat wil zeggen in de nationale regering.

Op lokaal en provinciaal niveau ligt het anders omdat het daar meestal gaat om het vinden van praktische oplossingen voor praktische problemen. Daarom werd de Communistische Partij van Nederland altijd door de Kamerleden in een cordon sanitaire gehouden, terwijl die partij vanaf de jaren zestig wel wethouders en provinciale bestuurders mocht leveren.

Dat is de beste manier om met het FvD om te gaan. Het is om zo te zeggen de CPN van de eenentwintigste eeuw.