Na een langdurige ziekte is Ivan Wolffers overleden. Hij maakte Nederland bewust op het gebied van gezondheid en medicijnen. Samen met de schrijfster Marion Bloem vormde hij een droomkoppel dat velen inspireerde.
In de jaren zeventig ontpopte de jonge arts zich als criticus van de medische stand, de farmaceutische industrie en de maatschappelijke moraal. In 1977 verscheen zijn boek Medicijnen, met eerlijke, toegankelijke voorlichting over de werking van geneesmiddelen. Het begon als een pocket van 180 pagina's maar groeide met iedere nieuwe editie uit tot het meest geraadpleegde standaardwerk waar honderdduizenden exemplaren van zijn verkocht.
Zijn open houding kwam hem op kritiek van collega's te staan. "‘Ze beschuldigden me ervan dat ik door het geven van al die geheime informatie over medicijnen de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt ondermijnde. Ze bedoelden daarmee waarschijnlijk dat zichtbaar werd dat ze niet alles wisten en dat sommige van hun patiënten daarom minder vertrouwen in ze hadden. Heel goed leek me dat," legde hij op zijn eigen website uit.
Wolffers schreef een enorme hoeveelheid boeken, niet alleen over gezondheid, maar ook romans en reisverhalen. Hij was daarnaast een graag geziene gast in tal van radio- en tv-programma's en altijd bereid onderwerpen en ontwikkelingen toe te lichten. Over zijn eigen ziekte hield hij online een dagboek bij. Tot op het laatst liet hij van zich horen via sociale media.
Ivan Wolffers publiceerde ook veel artikelen op Joop. Zijn laatste bijdrage dateert van februari en was een soort open brief aan wappies die claimen dat ze het allemaal beter weten dan wetenschappers: "Als arts die rebel genoemd werd of het enfant terrible van de geneeskunde – dus met een open mind neem ik aan – zou ik jullie dwarsliggers willen vragen hoe jullie ontdekt hebben dat de pandemie een sprookje was, een manier om de bevolking te controleren, dat het alleen maar een bron van inkomsten voor de farmaceutische industrie bleek te zijn. (…) Het is ook zo moeilijk voor ons wetenschappers. Bij een religie hoef je alleen maar te geloven wat je geloofsgenoten je voorhouden, maar bij het bedrijven van wetenschap moet je om kunnen gaan met twijfel. Dat is echt moeilijker."
Over zijn relatie met Marion Bloem schreef hij onder meer: "De belangrijkste datum in mijn leven was 30 januari 1971. Ik ontmoette Marion Bloem, mijn echtgenote, en we besloten om samen te reizen en te schrijven. Als andere mensen zoiets opschrijven vind ik dat onmiddellijk klef. Omdat ik echter een kort cv moet schrijven en dat eerlijk wil doen, zit er niets anders op dan te erkennen dat het mijn leven drastisch en in positieve zin veranderde. We stimuleerden elkaar en daagden elkaar uit onze dagdromen waar te maken. Voor ik haar leerde kennen was het simpel om te zeggen dat ik schrijver was, kritisch arts zou worden en wilde reizen. Om haar in me te kunnen laten geloven wilde ik het ook realiseren. Ik zou absoluut niet degene zijn die ik nu ben, als ik haar niet was tegen gekomen."
Ivan Wolffers werd 74 jaar.
Zijn afscheidsrede als hoogleraar Gezondheidszorg in 2014.