Israël demoniseert Palestijnse verdedigers mensenrechten

Op 22 oktober bestempelde de Israëlische minister van Defensie Benny Gantz zes Palestijnse mensenrechten- en maatschappelijke organisaties als ‘terroristisch’. Het betreft zes organisaties die zich inzetten voor mensen- en kinderrechten, genderrechtvaardigheid en basisvoorzieningen voor Palestijnen in de door Israël bezette gebieden. Allen gerespecteerd en toonaangevend op hun vakgebied met een goede reputatie in Palestina en internationaal. Eén van hen, Al-Haq, ontving in 2009 de Geuzenpenning, de Nederlandse prijs die jaarlijks wordt uitgereikt om hedendaagse vrijheidsstrijders en mensenrechtenactivisten een eer te bewijzen en te steunen. Al-Haq heeft zich ook sterk gemaakt voor een effectief optreden van de Verenigde Naties en haar lidstaten om het internationaal recht en de Palestijnse mensenrechten te handhaven, alsmede voor de opening van een onderzoek door het Internationaal Strafhof (ICC) naar mogelijke oorlogsmisdaden begaan door Israël.

Het besluit van de Israëlische regering maakt deel uit van een langdurige repressieve campagne om Palestijnse mensenrechten- en maatschappelijke organisaties te demoniseren en kapot te maken, en daarmee Palestijnen die opstaan voor hun rechten en overleving het zwijgen op te leggen.

Deze meest recente aanval van de Israëlische regering om de organisaties effectief buiten de wet te stellen is een nieuwe stap in Israëls oorlog tegen de Palestijnen door middel van door hen zelf gemaakte wetten en hun eigen rechtspraak. Hier wordt de definitie van terrorisme uitgebreid om de controle en onderdrukking van het Palestijnse volk te vergroten. Israëlische beweringen over Palestijns ‘terrorisme’ zonder enig bewijs te leveren is een al lang bestaande tactiek om pleitbezorgers voor gerechtigheid te criminaliseren, omdat zij Israël verantwoordelijk durven te stellen voor haar misdaden. Een rapport uit 2021 van het European Legal Support Centre (ELSC) getiteld “The Attempt to Chill Palestijnse Rights Advocacy in the Netherlands” beschrijft negen verschillende tactieken die door Israël worden gebruikt om Palestijnse mensenrechtenadvocaten het werk onmogelijk te maken en hen het zwijgen op te leggen. Eén van deze tactieken zijn lastercampagnes en het ongelimiteerd gebruik van de term ‘terrorisme’. De intimidatie en bedreiging van een in Den Haag werkende medewerker van Al-Haq is één van de gevallen waarnaar in het rapport wordt verwezen.

Sinds 1967 maakt Israël gebruik van twee parallelle rechtsstelsels in de bezette gebieden, één voor autochtone Palestijnen en één voor de Israëlisch/Joodse kolonisten. In dit dubbele rechtssysteem staan Israëlische veiligheidstroepen de kolonisten toe om de Palestijnen bijna dagelijks lastig te vallen, waarbij zij de kolonisten regelmatig beveiligen en zich soms zelfs aansluiten bij aanvallen op Palestijnen. Zo vielen eind september tientallen joodse kolonisten de herdersgemeenschap van al-Mufqara aan. In wat leek op een pogrom raakten veel Palestijnen gewond, waaronder de driejarige Muhammad Hamamdeh, die een steen op zijn hoofd kreeg, wat resulteerde in een gebarsten schedel en bewustzijnsverlies. Palestijnen die zuchten onder deze dubbel terreur – van het leger en van de kolonisten – worden geacht zich op geen enkele manier te verzetten, aangezien zelfs geweldloos verzet door het Israëlische regime onmiddellijk wordt geclassificeerd als terrorisme.

Hoewel de beslissing van minister Gantz breed werd veroordeeld door mensenrechten- en maatschappelijke organisaties wereldwijd, waaronder Human Rights Watch, Amnesty, Defence for Children International, evenals door vele in Nederland gevestigde mensenrechten- en hulporganisaties, blijft de Nederlandse regering in Den Haag ondubbelzinnig stil. Dit staat in schril contrast met de actieve rol die Nederland vorige week koos bij de verdediging van Osman Kavala, de gevangenen mensenrechtenactivist in Turkije.

Onder het motto “Nederland is uw partner in het verdedigen van mensenrechten” claimt de Nederlandse staat een leidende positie in het ondersteunen en verdedigen van mensenrechtenverdedigers en activisten, “zodat zij hun werk effectief en veilig kunnen doen”. Den Haag herbergt ook het Internationaal Strafhof (ICC) en het Internationaal Gerechtshof (ICJ) en vele andere mensenrechteninstellingen.

Mensenrechten lijkt een “core business” van onze Nederlandse Staat. Feit is echter ook dat de Nederlandse Staat keer op keer zijn verplichtingen jegens de Palestijnen niet nakomt. Deze oorverdovende stilte aan de kant van Den Haag bewijst maar weer eens dat Palestijnse mensenrechtenverdedigers systematisch buitengesloten worden van de universele rechten van de mens waarvoor Den Haag zegt te staan. Capituleert de Nederlandse regering weer voor een door Israël aangestuurde smet- en lastercampagne die tot doel heeft de Palestijnen het zwijgen op te leggen? Wij hopen dat de Nederlandse regering dit keer haar stilzwijgen verbreekt en opkomt voor hetgeen waar ze zegt voor te staan – het verdedigen van mensenrechtenverdedigers, vooral omdat zij hen jarenlang heeft gesteund.