Islam heet het parfum onder de oksel van Geert

Het is onvermijdelijk dat we tegen het einde van een jaar gaan nadenken over goede voornemens. Vrienden en familie, zelfs de media, herinneren je er voortdurend aan. You can run, but you can’t hide. Gij zúlt een goed voornemen hebben. Het lastige van voornemens is uiteraard dat ze wel erg veel lijken op de spreekwoordelijke sneeuw voor de zon… afijn, u kent het verhaal. Maar toch had ik er een gevonden. Een ontzettend naïef voornemen, waarschijnlijk, maar toch beter één dan geen, nietwaar?

Ik nam mij voor om geen enkel woord meer te wijden aan Geert Wilders. Dankzij de rariteiten van één man is politiek, maatschappelijk en solidair Nederland de afgelopen jaren in rep en roer geraakt. Dankzij één man, beste mensen, staat u er eens bij stil. Ik had echter geconcludeerd dat het volk de leider krijgt die het verdient. Ik was niet erg blij met deze conclusie, omdat hij zo voor de hand ligt. Niet Geert, maar u en ik zijn namelijk de werkelijke Geert. Die man daar in de Tweede Kamer, lispelend lippen likkend, kan er alleen maar staan omdat u en ik hem dat mandaat geven. Elke keer weer.

Geert begint aan een nieuwe cyclus. Niet de eierstokken bepalen zijn humeur, maar de verkiezingskalender. Europa sloeg na het Catshuis-debakel tijdens de recente verkiezingscampagne niet aan bij de kiezer. Samsom nam met zijn ‘eerlijke’ verhaal over Europa de angel uit Geert’s retoriek. En wat blijkt Geert dan opeens een kolderiek figuur te zijn. Praat sneller, meer flauwe oneliners, nog meer gelispel en gelik van zijn lippen. Best wel pijnlijk om te zien eigenlijk. Maar wie nu denkt dat Geert definitief buitenspel is gezet in de politiek heeft het mis.

Want u en ik, we zijn eigenlijk nog steeds ontzettend boos op die Marokkanen en op die moslims. Zeker, Sinterklaas, Kerst, Maya-verdoemenis, nieuwjaar, we zijn even druk met z’n allen. Maar in 2013 voelen we ons nog steeds niet veilig op straat. De bankencrisis maakt onzeker. De politiek, ook de eerlijke Samsom, zal zich in allerlei bochten wringen om inconsistent en vooral pijnlijk beleid uit te kunnen voeren. Onvrede en nog meer onvrede aan de horizon, wat Hare Majesteit ook zegt! En dan zal daar Geert zijn die alles weer zo goed weet te reduceren tot simpele problemen en eenvoudige oplossingen.

Bankencrisis? Schuld van Zuid-Eurpose allochtonen. Onveilig op straat? Schuld van de moslims en vooral de ‘mocro-moslims’. Onzeker over werk en inkomen? Komt door de nimmer aflatende toestroom van islamieten, niet de Polen, die onze banen inpikken. Gesubsidieerd door Samsom overigens. Dé nieuwe allochtonen en moslimknuffelaar. Nu ik het zo opschrijf ga ik er bijna zelf in geloven, zo heerlijk aantrekkelijk om te geloven.

Kent u die reclame waarin doldwaze vrouwen op een man afstormen die een bepaald merk parfum onder zijn oksels spuit? Islam heet het parfum onder de oksel van Geert dat populisten verleidt tot eenzelfde dollemans loop.

Nog éven en u en ik leven in 2013. Dat rijmt, en het mooie van rijm is dat het gebruikt maakt van herkenbare patronen. Ik heb het idee dat we op 31 december, klokslag twaalf, als het vuurwerk hoog in de hemel kleurt en knalt, we een herkenbaar patroon gaan zien. We gaan terug naar 2011. Dan beginnen we politiek en maatschappelijk weer van voor af aan. Welkom terug, Geert, namens alle moslims in Nederland. En een gelukkig nieuwjaar.

Volg Enis Odaci ook op Twitter: @Humanislam