Is Paul Tang de Sanders of Corbyn die de PvdA nodig heeft?

Paul Tang flirt momenteel met een kandidatuur voor het partijleiderschap van de Partij van de Arbeid. De partij staat er slecht voor in de peilingen en heeft het lastig een heldere koers te bepalen. Kan Paul Tang hierin een oplossing zijn?

Lessen Bernie Sanders en Jeremy Corbyn Bij beide heren vallen een aantal punten op. Ze hadden amper naamsbekendheid voordat ze aan hun opmars begonnen en wisten in een korte periode grote populariteit op te bouwen en dat in veel grotere landen dan ons Nederland. Relatieve onbekendheid hoeft zodoende geen onneembare horde te zijn.

Beiden kozen voor een duidelijke, linkse koers. Voor de kiezer is het daarmee duidelijk waar je voor staat. Overal zie je dat politici met een duidelijk profiel succes hebben. Of dat nou rechts of links is. Dit lijkt een duidelijke reactie op de politieke overtuiging dat het electoraal succes uit het middenveld gehaald dient te worden. In 2016 is er een zoektocht naar vleugelspelers.

Gezamelijke vijand Een nieuwe politieke dimensie die is opgekomen: establishment versus anti-establishment. Er lijkt weinig vertrouwen meer in de gevestigde orde. Compromissen, hoe broodnodig ook, lijken vies. Zowel Bernie Sanders als Jeremy Corbyn wisten dit sentiment goed te bespelen door zich tegen anderen af te zetten. De achterban verzamelt zich achter leiders die een gezamenlijke vijand weten te creëren. Lodewijk Asscher en Diederik Samsom zijn sterk onderdeel van het huidige kabinet. Enkel kandidaten die niet de last dragen van dit kabinet kunnen geloofwaardig voor een andere koers pleiten. Terecht of onterecht; het is de harde realiteit. Ongeacht hun inzet en behaalde resultaten resteert enkel deze harde conclusie.

Eveneens plaatsten beiden de vraag: wat is eigenlijk winst? Is dat puur het aantal stemmen wat je haalt? Is dat het succes? Een betere indicator van succes is het gewenste beleid wat de realiteit wordt. Te lang is centraal gesteld hoe de PvdA kon winnen. Zonder de belangrijkste vraag te stellen: wat willen we eigenlijk winnen? Ten opzichte van Corbyn en Sanders heeft Tang trouwens een voordeel; hij hoeft geen minister-president te worden. Het is een verkiezing voor de fractievoorzitter en vervolgens kiest Nederland de Tweede Kamer in maart 2017. Tang kan dit scenario zo spelen dat hij zelf in de kamer blijft en de populaire Rotterdamse burgervader Aboutaleb als troef uitspeelt. Hij wordt al tijden als de favoriete minister-president gepeild. De fractievoorzitter bepaalt vervolgens de koers vanuit de kamer en Aboutaleb als het gezicht van het nieuwe kabinet.

Imagineren Louis van Gaal vroeg zijn spelers te ‘imagineren’. Wedstrijdsituaties in te beelden om zich voor te bereiden. Een kiezer zal dit (on)bewust ook doen. De stem wordt bepaald doordat men zich thuis voelt bij het voorgestelde beeld. Een beeld over de zorgen van vandaag, maar ook een beeld over hoe Nederland er op de lange termijn uit ziet. Dit is belangrijk om diverse groepen aan je te binden. Een inclusieve volkspartij met een progressieve agenda. Dit lukt op dit moment lastig waardoor jongeren deels eerder hun thuis zoeken bij GroenLinks en D66, ouderen deels bij 50Plus en de lagere inkomens deels bij de SP en de PVV.

Win-win Bernie Sanders haalde uiteindelijk 46 procent van de stemmen op. Een aantal wat een jaar geleden nagenoeg voor onmogelijk werd gehouden. Hij verloor daarmee wel. Heeft ie daarmee niets bereikt? Hij heeft juist heel veel bereikt. Door zijn aanhoudende populariteit heeft Hillary Clinton zich moeten committeren aan een hoop van zijn standpunten. Zo heeft zij beloofd het hogere onderwijs veel toegankelijker te maken voor studenten met een kleine portemonnee. Eveneens is er een progressief geloof ontstaan dat het anders kan in de VS. Met kansen voor iedereen. Een blijvende beweging lijkt geboren.

Paul Tang kan met zijn pleidooi voor een duidelijke linkse koers de PvdA de juiste kant op stuwen. Winnend of verliezend. De tegenkandidaten wordt zodoende gevraagd kleur te bekennen. Een ander bijkomend positief effect is dat zijn naamsbekendheid – zijn huidige achilleshiel – hoe dan ook sterk zal toenemen. Daarmee extra aandacht vestigend op zijn goede werk in het Europees Parlement. Belangrijk in een tijd waarin de Europese Unie met een terecht kritische blik wordt gevolgd.

Ruimte voor lef Mijn hoop en wens is dat Paul Tang zijn kandidatuur bevestigt en wel met een sterke, progressieve koers. Een koers die zorgt voor een debat op een inhoud. Een koers waarbij grote groepen de weg naar de PvdA weer weten te vinden. Het is tijd voor lef. We moeten niet bang zijn om te verliezen. Als je circa 10 zetels peilt, blijft er feitelijk gezien ook niet gek veel over om te verliezen. Durf te pleiten voor inkorten van de werkweek, dat mag wel 56 jaar na het invoeren van de 40-urige werkweek. Systemen die hoe dan ook stelselmatig ongelijkheid bevorderen dienen te verdwijnen. Stop het leenstelsel voor studenten. Stop de hypotheekrente-aftrek. Stop het eigen risico in de zorg. Werkloosheidsnorm hoger in de rangorde boven begrotingsnorm. Sterk verduurzamen van onze economie.

Nederland is één van de meest welvarende landen ter wereld. Samen bannen we armoede uit en creëren we eerlijke kansen voor iedereen!