Een jaar geleden kwamen de Iraanse vrouwen in opstand tegen de religieuze dictatuur. Ter gelegenheid daarvan schreef Shervin Nekuee een gedicht.
‘Iran’
is een meisjesnaam
Al sinds eeuwigheid
Maar de burgers van dat land
waren het de afgelopen decennia kwijt
Iran werd de speeltuin van kinderlijke dogmatiek
van boze bange mannen
De zwartste kleur van de islam werd hun dekmantel
om zege te vieren en de bevolking te geselen met hun religieus verwijt
Maar een jaar en een dag geleden
is het feminiene Iran weer opgestaan
De dochters van Iran dansend en het leven vierend de straten opgegaan
En natuurlijk de liefde erende jongens gingen er achteraan
Feminien Iran is herboren
Na de tragische dood van een meisje uit het magisch mooie Iraanse Koerdistan
Toen ze een bezoek bracht aan de hoofdstad Teheran
nam de zedenpolitie haar met geweld mee omdat wat haarlokken uit haar hoofddoek hingen
Jina
Mahsa
Amini
Zij heeft die gewelddadige arrestatie niet overleefd
Maar door haar tragische dood zijn de innerlijke vlammen van Iraanse vrouwen opgelaaid
het feminiene van het land werd herbeleefd
Het is geen vernietigend vuur dat in Iran rondgaat
Maar het vuur van verlangen
Verlangen naar een waardig bestaan
Het zijn vlammen van vrijheid
Om een nieuw verbond tussen mannen en vrouwen te smeden
Om van Iran
Opnieuw
goud te maken
Het vruchtbaar
vrij land
Het land van de schitterende zonsopgang
Het feminiene land van ontembare vrouwen van Iran