In de vee-industrie is ook op Moederdag geen plek voor moederliefde

Vandaag is het Moederdag en wil ik heel graag aandacht vragen voor al die moeders in de vee-industrie en moedervarken Sam in het bijzonder. Ze kreeg maar liefst 251 kinderen in haar 9-jarige leven. Dat klinkt als een hele prestatie en dat is het ook, maar dat wil je natuurlijk geen enkel dier aandoen. Haar lichaam is uitgewoond. Het enige doel dat wij mensen voor haar bedacht hebben is zo veel mogelijk nakomelingen produceren – en dan gaat het niet om individuen maar om kilo’s vlees. In de vee-industrie is geen plek voor moederliefde.

De laatste 11 nakomelingen heeft Sam voor het eerst kunnen voelen hoe het is om echt moeder te zijn. Hoe het is om een nacht lang voor de bevalling nesten van stro te bouwen. Om te kunnen bewegen, omdat de bevalling eraan komt. Alle andere bevallingen heeft ze tussen stangen moeten doorbrengen. Met een klein stukje juten zak aan een van de spijlen vastgebonden om aan te trekken, want dat zou volgens de industrie toch bijna hetzelfde zijn als een nest bouwen. Dat heet ‘stalverrijking’.

Bij elkaar 2332 dagen, ongeveer 6,4 jaar van haar 9-jarige bestaan, is Sam zwanger geweest. En nu vandaag, mag ze Moederdag vieren samen met haar biggen, die alweer 8 weken oud zijn. In die tijd heb ik gezien hoe bijzonder de relatie tussen Sam en haar biggen is. Hoe de biggen haar begroeten en zij een speciaal geluid maakt. Hoe ze ze echt opvoed als ze iets doen wat zij gevaarlijk vindt. En hoe ze steeds weer even naar haar toe rennen als zij ergens rustig ligt, om heel even haar snuit aan te raken.

De zeugen in de groep waar Sam vandaan komt zijn op transport naar het slachthuis gezet toen de biggen drie weken oud waren. Ontspenen noemen ze dat in de industrie. Bij puppy’s en kittens lees je voortdurend en terecht hoe belangrijk het is voor hun ontwikkeling dat de dieren lang genoeg bij hun moeder blijven. Maar biggen zijn producten en dus wat kan het schelen hoe ze eraan toe zijn als ze volwassen zijn? Daar heeft niemand last van. Trouwens, volwassen worden ze hoe dan ook niet, want op de leeftijd van 6 maanden, als ze eigenlijk een soort pubers zijn, gaan ook zij naar de slacht.

En dus leven de biggen vanaf drie weken, zonder enige afleiding op rubberen matten of een betonnen vloer, zonder moeder, want er moet zoveel mogelijk geld verdiend worden. Mensen denken tenslotte recht te hebben op een lapje vlees en als we het in Nederland niet meer verkocht krijgen dan exporteren we het gewoon, want wat zijn we zo trots op onze vee-industrie.

Het geluid dat de moederzeugen in de vee-industrie laten horen als hun biggen zijn weggehaald hoort niemand, want al deze dieren leven achter zorgvuldig afgesloten deuren. Maar ik kan je vertellen: ik heb het wél gehoord en gezien en het gaat recht door je hart. Drinken bij de moeder mogen opgroeiende biggen in de vee-industrie niet, in tegenstelling tot de biggen van Sam, die doorlopend naar haar tepels vliegen.

En vandaag is het Moederdag. De foto’s van de biggetjes rond Sam komen allemaal uit dezelfde industrie. ‘Mama ik houd heel veel van jou’. En natuurlijk zijn er nu mensen die zeggen je ‘vermenselijkt’ varkens. Maar bekijk het eens van de andere kant. Waarom zouden wij het moederschap zo anders ervaren dan een ander dier? Kinderen zoeken steun en geborgenheid bij hun moeder, net zoals de biggen dat van Sam. Ze leren van hun moeder zoals wij mensen dat ook doe en dat is precies waar we dankbaar voor zijn, speciaal op Moederdag. En precies daarom vraag ik aandacht voor al die moeders in de vee-industrie, waar Sam symbool voor staat, die wij het moederschap ontnemen, omdat economisch gewin boven alles staat. In de vee-industrie is, ook op Moederdag, geen plek voor moederliefde.