In de toeslagenaffaire hebben ambtenaren bewust de rechtsstatelijkheid opzij gezet

Omtzigt is uiterst ongeloofwaardig als rechtsplichtverzakende ambtenaren in functie blijven!

Zeer opmerkelijk is het dat er tot nu toe weinig ophef is geweest over de geopenbaarde ontluisterende realiteit op de werkvloer bij de afdeling Toeslagen van de Belastingdienst, die voormalig ambtenaar Joop Hack recent schetste in een interview met dagblad Trouw.

Hack kwam gewoon zijn plicht als ambtenaar na, in antwoorden op vragen over een slachtofferdossier van de in toeslagen gespecialiseerde advocate González Pérez. Maar werd voor dat wettelijk normale gedrag van een ambtenaar vervolgens fors gestraft. Wegens plichtsverzuim. Omdat hij strikte orders van de top van de toeslagenorganisatie om de boel met opzet te belazeren niet wenste te volgen.

Hij werd na ontdekking van zijn rechtsstatelijk enig juiste en integer handelen direct als een klokkenluider door zijn leidinggevenden hard aangepakt en op non-actief gezet. Wegens plichtsverzuim!

Voornoemde feiten zeggen genoeg over de uiterst verwerpelijke morele integriteit van de ambtelijke top bij dit onderdeel van de belastingdienst. Maar ook over de blind en slaafs volgende ambtenaren.

Dit gebeurde in een periode dat Nederland regelmatig naar verschillende EU-lidstaten met een vermanend vingertje wees dat zij de rechtsstaat niet respecteerden. Maar als land zelf politiek geheel blind was voor voornoemde  immense inbreuk op haar eigen rechtsstaat en schandvlek in onze parlementaire geschiedenis. Zoals dat vele jaren later na uitgebreid onderzoek naar buiten kwam.

Dit rechtsstatelijke ondermijnend ambtelijk handelen kwam duidelijk naar voren in een glasheldere werkinstructie afkomstig van de topleiding, die inhield dat ieder bezwaar van een slachtoffer in principe moest worden afgewezen onder het motto: “Niet mokken, maar dokken!” Deze in strijd met onze rechtsstaat afgegeven instructie werd door lagere ambtenaren vervolgens massaal gevolgd. Een instructie die voor iedere ambtenaar direct in strijd was met hun rechtsplicht en desondanks toch werd opgevolgd.

Loyaliteit is altijd te koop. Vanuit de criminele wereld is dat bekend en ook buiten die sector wordt van die ervaringsregel gebruik gemaakt. Bij de overheid is het vaak al voldoende om loyaliteit af te dwingen met een dreigement van mogelijk ontslag. Het op non-actief zetten van de klokkenluider Hack was vanzelfsprekend vooral vanuit de top bedoeld om daarmee de loyaliteit van anderen op lagere niveaus veilig te stellen.

Het meest schokkende van wat er nu publiekelijk bekend is gemaakt in het boek van Renske Leijten over deze kwestie, “Leuker kunnen we het niet maken” is het feit dat al deze ambtenaren nog steeds werkzaam zijn bij dit dienstonderdeel. Kan het nog erger na alles wat over de toeslagenaffaire boven tafel is gekomen?

Niet snel genoeg kan de aldaar nog werkzame ambtelijke top hard aangepakt worden en zwaar worden gesanctioneerd. Zij hebben immers blijk gegeven hun integriteit bewust overboord te gooien om de rechtsstatelijkheid van onze samenleving heimelijk onderuit te kunnen halen.

Juist vanuit het belang van onze rechtsstaat past daar dan ook slechts diepe schaamte en vooral snel oneervol ontslag bij.

Werk aan de winkel voor de nieuwe regering om zorg te dragen dat deze voor de rechtsstaat zéér gevaarlijke en ongeschikte ambtenaren bij voorkeur worden verzocht een functie elders te zoeken. Of bij weigering, oneervol wegens plichtsverzuim te ontslaan.

Vooral NSC en Pieter Omtzigt zijn dat aan de toeslagenslachtoffers en nog méér aan hun kiezers verschuldigd.