Minister Faber heeft tijdelijke opvanglocaties van enkele gemeenten afgekeurd vanwege het niet voldoen aan haar eis van soberheid. Zo vindt deze PVV bewindsvrouw dat één statushouder per slaapkamer niet sober genoeg.
Na lezing van dit bericht kreeg ik als Nederlandse staatsburger een gevoel van diepe schaamte over haar opvatting wat onder sober moet worden verstaan als het gaat om opvangplekken voor nieuwe Nederlanders in onze samenleving.
Spontaan kwam bij mij het woord “sober- schaamte” op voor deze uiterst beschamende opvatting van een Nederlandse minister in onze democratische rechtsstaat.
Faber heeft tot nu toe blijk gegeven een loopje te nemen met wat burgers in een rechtsstaat als ondergrens van humaan beleid mogen verwachten, van een door de Koning benoemde bewindspersoon.
Die ondergrens wordt in onze rechtsstaat naar mijn oordeel ruim overschreden met Fabers opvatting wat onder sober moet worden verstaan als zij meerdere statushouders op één slaapkamer gehuisvest wil zien.
De vraag rijst wat Faber nog kan uitspoken voordat deze onbekwame bewindsvrouw naar huis wordt gestuurd?