Ik stel mij niet herkiesbaar

Beste mensen,

Na bijna zeven jaar lidmaatschap van de Tweede Kamer heb ik besloten mij niet herkiesbaar te stellen. De reden hiervoor is dat ik toe ben aan iets nieuws. Zeven jaar in de Tweede Kamer is niet heel erg lang maar het waren wel hele drukke jaren. Daar komt bij dat ik op een korte periode bij De Nederlandsche Bank (DNB) na, in september dit jaar maar liefst veertien jaar voor de Tweede Kamerfractie van de SP werkzaam ben geweest. En veertien jaar is wel heel erg lang. Ik merk dat het mij moeite kost om mijzelf en de partij de belofte te doen er ook de komende vier jaar weer voor 100% tegenaan te gaan. Dan bestaat het gevaar dat je sleets wordt en dat wil ik graag vóór zijn want het ligt niet in mijn aard om iets half te doen.

Het werk van Tweede Kamerleden wordt regelmatig terecht en onterecht bekritiseerd. Na veertien jaar dit van nabij te hebben gezien kan ik u zeggen: er is ook veel om trots op te zijn. Ons parlement is machtig, al kan van die macht soms beter gebruik worden gemaakt. Vele Kamerleden van alle fracties werken vaak buiten uw blikveld tot in de late uurtjes om iets van hun overtuiging te realiseren. Tweede Kamerleden valt vaak veel te verwijten, maar luiheid is daar doorgaans niet een van.

Van mijn zeven jaar in de Tweede Kamer stond een groot deel in het teken van de financieel-economische crisis die ons land sinds 2008 teistert. De bankencrisis die in 2008 begon leidde in combinatie met de tekortkomingen van de gemeenschappelijke Europese munt, de euro, tot de economische crisis van vandaag. Daar maak ik mij grote zorgen over. Vaak is de SP verweten populistisch te zijn. Maar het echte populisme is het bezuinigingsevangelie dat 3% moet en dat dit goed is voor de economie, terwijl het omgekeerde het geval is. Deze bijna religieuze overtuiging gaat voorbij aan de negatieve effecten van deze bezuinigingen op de economische groei in Nederland en Europa terwijl die groei nu zo hard nodig is. De blindheid van Europese politici daarvoor, terwijl zelfs als nota bene het IMF waarschuwt, zou nog wel eens het einde van de gemeenschappelijke munt kunnen worden. Niet alleen vanwege de desastreuze economische effecten van die bezuinigingen maar ook omdat het politiek niet uit te leggen is. Als de Zuid-Europese jongeren met bijna 50% jeugdwerkloosheid geen perspectief geboden wordt met een andere economische politiek dan zal de wal, vermoed ik, uiteindelijk het schip wel keren. Ik hoop voor hen én voor ons dat de Europese leiders eerder tot bezinning komen.

Wat ik nu ga doen? Ik weet het nog niet, maar ik heb nog enige tijd om daar over na te denken. Van veel mensen ontving ik de afgelopen jaren per email, ouderwetse brief, of nieuwerwetse media (twitter, facebook etc.) aanmoedigingen, complimenten, en soms ook kritische opmerkingen. Graag wil ik u daarvoor bedanken.

Rest mij te zeggen dat het mij een eer was om u in ons parlement namens de SP te mogen vertegenwoordigen. Ik wens u verder alle goeds toe.

Met vriendelijke groet,

Ewout Irrgang Tweede Kamerlid SP