Ik sluit niet uit dat we zo dom zullen zijn om ons in een nieuwe wereldoorlog mee te laten slepen

Oorlog, deel 1

Dit is het begin van een serie onregelmatig verschijnende stukjes over de oorlog. De serie stopt: 

• als de oorlogen tussen Palestina en Israël en Rusland en Oekraïne stoppen.

• als ik te oud ben om nog een beetje helder te schrijven.

• als u en ik om het leven komen, doordat een van de huidige oorlogen is uitgelopen op een vierde Wereldoorlog.

Op dit moment sluit ik niet uit dat we weer zo dom zullen zijn om ons in een nieuwe wereldoorlog mee te laten slepen en ik acht het ook mogelijk dat Vladimir Poetin - als een kat in het nauw - zijn nucleaire dreigementen zal waarmaken. Daar moet ik wel aan denken. Dat Rotterdam (waar ik woon) in zo’n geval opnieuw een doelwit zal zijn, vooral vanwege de rol die de haven speelt in de doorvoer van wapens.

Als een in 1943 geboren oorlogskind en erkend dienstweigeraar vind ik dat je er zolang je leeft alles aan moet doen om je tegen oorlogen en daarmee gepaard gaande uitingen van zinloos geweld jegens onschuldige burgers te verzetten. Daarbij passen dingen als dat Nederland uit de NAVO stapt en een zo neutraal mogelijke positie inneemt. Dag Mark. Ten tweede dat een echt democratisch georganiseerde politiek initiatieven ontplooit om te bemiddelen; dat er opgeroepen wordt tot een onmiddellijk staakt het vuren; dat wij ten strijde trekken tegen de productie van en handel in wapens. En dat we vooral massaal in woord en daad demonstreren tegen landen en leiders die oorlogen ontketenen en buitensporig geweld toepassen.

Ik weet en geloof dat de mens tot alles in staat is. Maar als dat zo is, waarom dan ook niet tot het stoppen met oorlog voeren?

In de serie ga ik proberen het fenomeen oorlog van vele kanten te bekijken en te ontleden. Oorlog is van alle tijden. Waarom voeren we oorlogen? In hoeverre is het een noodzakelijk kwaad?

Ik weiger het te snappen en zo lang ik leef zal ik mij ertegen verzetten.

Volgende keer: Hoe het woordenboek de oorlog omschrijft.