Ik kijk nooit naar de Champions League, waarom zou ik?

In een wereld waar voetbal wordt verheven tot het niveau van een godsdienst en de Champions League wordt beschouwd als de absolute hemel, ben ik een dissident. Waarom? Omdat ik dit toernooi doorzie voor wat het werkelijk is: een schaamteloos spektakel van smerig geld, ziekelijke ego's en misleidende schijnvertoningen.

Terwijl miljoenen supporters over de hele wereld in extase raken bij het horen van de Champions League-hymne en de beste teams zien strijden om de felbegeerde beker, zie ik alleen maar een bedroevend schouwspel van hebzucht en onrecht. Het toernooi staat symbool voor rijkdom en privilege waarin clubs gedreven worden door oligarchen en investeringsmaatschappijen die meer geïnteresseerd zijn in winst dan in passie voor het spel. Het zijn geen clubs meer, maar merken, gemaakt door en voor de allerhoogste bieder. Supporters zijn vervreemd geraakt van hun eigen club en getransformeerd in consumenten, stadions zijn overgenomen door constant filmende toeristen. De identiteit van topclubs is verwoest, net als de geest van het voetbal. Alles is verpletterd door macht en geld.

Moderne Maffia
Er bestaat in de Champions League dan ook geen eerlijke competitie meer. Een ongenaakbare elite bestaande uit kapitaalkrachtige eigenaren met ongure achtergronden hebben de macht gepakt. Ze kapen de allerbeste spelers voor exorbitante bedragen en proberen met miljarden een eigenzinnige prestigestrijd te voeren, waar mogelijk met sportswashing. De kloof tussen de rijken en de rest is allang onoverbrugbaar. Echte concurrentie en spanning bestaan niet meer. De Champions League is een speeltuin voor rijken op Europees grondgebied en degenen die geloven in eerlijke concurrentie leven in een bedrieglijke droomwereld. Welke ‘voetbalsupporter’ juicht er voor een zak geld van een oliesjeik die nog nooit van mensenrechten heeft gehoord? Dan ben je geen liefhebber van voetbal, maar leef je in een vervreemde realiteit.

En laten we vooral niet de maffiaorganisatie vergeten die dit allemaal mogelijk maakt. De hypocriete UEFA die zogenaamd staat voor "fair play" en "sportieve waarden". Er is niets eerlijks aan de regels van de bond, want superclubs kunnen ongelimiteerd hun gang gaan en in eigen land honderden regels overtreden. Zou de UEFA wel straffen, dan loopt het veel te veel inkomsten mis. De commerciële belangen zijn belangrijker dan de sport waar het daadwerkelijk draait. Geld is het enige dat telt, fair play en sportieve waarden niet. Dat wordt elk seizoen keer op keer duidelijk gemaakt. Dankjewel Michel Platini, Aleksander Ceferin en jullie criminele bendes.

Nieuw donker tijdperk
In het seizoen 2024/2025 introduceert de UEFA een nieuwe opzet voor de Champions League. De UEFA-bobo’s hebben een plan uitgedokterd om nog meer inkomsten te genereren. Méér wedstrijden, méér topduels en méér spektakel tussen de gevestigde elite-clubs. Door meer gegarandeerde plekken voor de topclubs neemt het aantal kleinere clubs verder af. De tijd dat elk land is vertegenwoordigd met zijn eigen landskampioen is allang verleden tijd. Daar gaan we nooit meer naar terug. Dat 'volksclub' Borussia Dortmund de finale heeft bereikt is niets meer dan een uitzondering. Het is een laatste teken van hoop voordat we een nieuw donker tijdperk ingaan zonder echte voetbalclubs. En niemand die daar iets aan kan doen.

De ziel van het voetbal vind je niet in de glitter en glamour van de Champions League. Dit bolwerk van opgeblazen ego's, merkrechten, onvoorstelbare geldbedragen en immorele sjeiks is juist vergif. Voetbal, in zijn puurste vorm, belichaamt waarden die om veel meer gaan dan alleen het winnen van een wedstrijd of het behalen van een kampioenschap. Het gaat om passie, gemeenschap, puurheid en vreugde van het spel zelf. Spelers en supporters die uit pure liefde voor het spel bij elkaar komen. Toeschouwers op een staantribune die in weer en wind elke tackle toejuichen alsof het een wereldfinale is. Het gaat om de vreugde van een onverwachte overwinning, de trots van het dragen van je lokale clubkleuren, en een gevoel van verbondenheid. Als je dat niet begrijpt, snap je dus helemaal niets van de essentie van voetbal.

Ik kijk nooit naar de Champions League, want ik weiger mee te doen aan dit megalomane circus dat enkel gaat om geld en ego’s. Dat de beste spelers erin optreden interesseert me niets. Voetbal gaat namelijk niet alleen om het spel op het veld. Het is véél meer dan dat. Laat je niet kapen door immorele sjeiks die prestige-spelletjes met elkaar spelen. Blijf weg van het vergif. Geef mij maar een wedstrijd in de Keuken Kampioen Divisie, de Hongaarse vierde divisie, op het Moldavische platteland of ergens hoog in de bergen van Zweden. Of een amateurveldje in Hoofddorp, een kelderklasse-duel in Jisp. Alles beter dan het vergif van de Champions League. Hier vieren we de sport om de echte waarden van voetbal, niet om bankrekeningen.