Ik beken dat ik een vogelaar ben geworden

Als moeder van vier kinderen, een vaste gast in de ziektewet en een liefhebber van lezen en kleuren, besloot ik dat het hoog tijd was om een nieuwe hobby toe te voegen aan mijn al tumultueuze leven.

Wat koos ik? Vogelen!

Nu, voordat je denkt dat ik met netten en lijmstokken de bossen in trek, laat me je geruststellen. Mijn benadering van vogelen is net zo onschuldig als een duif die op een zonnige dag koert.

Toen ik mijn nieuwe hobby aan vrienden en familie aankondigde, kreeg ik wat verwarde blikken. "Vogelaar? Bedoel je niet vogelkijker?" vroeg mijn buurvrouw, alsof ik zojuist had aangekondigd dat ik stenen kogels van maximaal 24 cm ging afschieten (te vinden op Wikipedia). Ik moest lachen om de misverstanden die mijn nieuw gevonden interesse met zich meebrachten.

Dus als aspirant-vogelaar kocht ik een verrekijker en een vogelgids, vastbesloten om de geheimen van het vogelrijk te ontrafelen. Mijn eerste stap was om op Wikipedia op te zoeken wat het precies betekent om een vogelaar te zijn. Voor de zekerheid controleerde ik ook of ik niet per ongeluk als hobby een middeleeuws geschut had geadopteerd, maar nee, het was toch echt de vogelvariant.

Met de termen 'ornithologie' en 'twitchers' fris in mijn geheugen, begon ik mijn ontdekkingsreis. Maar eerst moest ik mijn huiswerk doen. Wat zijn de beste vogelkijkplekken? Moet ik een specifieke outfit dragen om indruk te maken op mijn gevederde vrienden? Zullen de vogels mijn aanwezigheid waarderen of zich beledigd voelen?

Na een paar veldexpedities ontdekte ik mijn eigen set van "tips en tricks" voor het ultieme vogelspotten. Een camouflagejurk is misschien een beetje te veel van het goede, maar een stilzwijgende nadering en geduld bleken goud waard.

Ik heb ook geleerd dat vogels zich niet laten dwingen om op commando voor mijn verrekijker te verschijnen. Ze hebben hun eigen agenda en zullen zich niet laten haasten door een enthousiaste vogelaar met een checklist.

Wie had gedacht dat mijn pad van ziektewet naar vogelaarschap zo'n boeiend avontuur zou worden?

Nu ben ik eigenlijk nog op zoek naar de beste plekken voor vogelaars, mooiste camouflagejurken of andere ins- en outs die ik moet weten. En als je ooit iemand hoort praten over het afschieten van stenen kogels met een verrekijker in de hand, dan weet je dat het gewoon een moeder is die op zoek is naar haar gevederde vrienden.