Waar ik niet op had gerekend als je als 28-jarige vrouw opzoek gaat naar een woning
Als je naar ons appartement kijkt snap je waarom we hier weg willen. Houtrot, schimmel, scheuren in het plafond, tocht, kapotte verwarming, de eeuwige pannen die verspreid staan door het huis om lekkages op te vangen – en een huisbaas die daar niets aan doet.
De woningcrisis geeft huisbazen en makelaars de ruimte om laks én ontzettend kieskeurig te zijn. En had je als woningzoekende een lijstje waar de woning aan moest voldoen? Vergeet het maar. Ook wij waagden ons op de woningmarkt en gingen op zoek. Niet naar een droomwoning, gewoon, naar een woning. Beetje bij beetje lieten we onze voorkeuren los. Hebben we wel echt een thuiswerk-kamer nodig? Is een uur reizen naar werk nou zo’n ramp? En als we naast een park wonen, dan mag het balkon ook wel van het lijstje worden geschrapt. Ons lijstje is intussen zó ingekort dat ik in mijn laatste mail naar een makelaar schreef: “Onze enige eis is dat de woning geen schimmel heeft.”
En zo stelde ik Funda alerts in, belde ik makelaars om te vragen of dat leuke appartement op hun website nog beschikbaar is en vroeg ik vrienden om de woningmarkt met mij in de gaten te houden. Met mijn twee hondjes had ik er al op gerekend dat de zoektocht moeilijk zou zijn. Waar ik niet op had gerekend is dat als je als 28-jarige vrouw opzoek gaat naar een woning, je gesprekken met makelaars zo klinken:
‘’Je hebt toch geen kinderwens, hè?’’ ‘’Geen huisdieren, geen kinderen!’’ ‘’Huisdieren en kinderen zijn niet toegestaan.’’
Waar het tijdens een sollicitatie in principe not done is om naar een kinderwens te vragen, is dit in de woningmarkt niet alleen done maar worden huisdieren en kinderen zelfs als één pot nat gezien. Eigenlijk wil ik niet meewerken aan zulke wanpraktijken maar de realiteit is nou eenmaal anders. Noodgedwongen schrap ik ‘kindvriendelijke buurt’ van mijn eisenlijstje en hoor ik mezelf lacherig tegen makelaars zeggen dat wij absoluut geen kinderen willen. Ach, misschien kan ik als we straks kinderen hebben altijd nog extra borg betalen, voor het geval dat ‘ie binnen plast.