Houdt Van der Laan dan nooit op?

Het hoge tempo waarin minister Van der Laan sinds zijn aantreden ideeën lanceert, begint steeds meer te lijken op het luchtballonnenritueel waarmee de LPF zichzelf te gronde heeft gericht. Er gaat geen week voorbij of de minister lanceert weer nieuwe ideeën over hoe nog meer migranten nog beteren te laten inburgeren als wil hij zeggen: Ich komm euch zu holen.

Nu is het stimuleren van inburgering een nobel streven, begrijp me niet verkeerd. Er is niemand die slechter is geworden van zijn inburgering, maar ik heb toch zo mijn bedenkingen bij sommige gedachtespinsels van deze minister.

Waarom? Zijn ideeën gaan zo dikwijls voorbij aan het betamelijke en het is zo rigide en zo obsessief bovendien. Ja, het neigt zelfs naar het foute. Het is machogedrag in de richting van de allerzwakste bevolkingsgroep en daar krijg ik toevallig kromme tenen van.

Als er namelijk één bevolkingsgroep is die sinds begin van deze eeuw door media en politiek onophoudelijk murw is geslagen dan zijn het wel de migranten. Er is van alles aan de hand met de rechtspositie van migranten en hun kinderen. Direct maar ook zeker indirect. Indirect omdat migranten door hun sociale achtergrond, zoals gebrek aan opleiding, oververtegenwoordigd zijn in de armoede, werkloosheid, schooluitval, slechte buurten en slechte gezondheid. Ze zijn oververtegenwoordigd in wat sinds vorige maand is gaan heten: de onrendabelen.

Maar we zien dat migranten ook direct in hun rechtspositie worden aangetast. Telkens als je de regels eindelijk snapt en als je eraan denkt te voldoen, worden ze nog ingewikkelder gemaakt en vaak zelfs aangescherpt. Of wat te denken van het dedain waarmee bewindslieden over bevolkingsgroepen praten. Neem de recente opmerkingen van Minister Van der Laan in het AD, waarin hij zei dat migranten te lang te soft zijn behandeld. Waar en wanneer is dat gebeurd?

Ik woon al 27 jaar in Nederland. Ik heb begin jaren tachtig de woonomstandigheden, de arbeidsomstandigheden, de leefomstandigheden van veel mensen van dichtbij meegemaakt; soms 7 dagen per week werken, jarenlange illegaliteit en dus angst, soms jarenlang zonder vrouw en kinderen, verschrikkelijke huisvesting. Ik ken echt niemand die soft is behandeld.

Ik kom nog weleens mensen uit die tijd tegen. Mensen die ik in het kassengebied van het Westland of B3hoek opzocht. Inmiddels zijn het allemaal vijftigers of ouder, maar er zit niemand bij die die herinneringen nog wenst op te halen. Je moet welhaast sadistisch zijn om die omstandigheden soft te noemen.

Een ander voorbeeld waar Van der Laan toevallig verantwoordelijk voor is, is de Wet Inburgering. Deze wet rammelt aan alle kanten. Ik ken niemand, zowel op bestuurlijk als op uitvoerend niveau, die een goed woord voor de wet overheeft. Maar wie wordt het hardst geraakt? Dat zijn de inburgeraars zelf. Nogmaals, inburgering is goed. Ik ken niemand die er spijt van heeft. Het zou een prestatie van formaat zijn als we over enkele jaren kunnen zeggen dat we het inburgeringsprobleem grotendeels hebben opgelost. Maar kijk ook eens om je heen; het lijkt meer op een strafkamp dan op scholing van burgers. 

Afgelopen week nog hoorde ik een verhaal van een mevrouw uit Rotterdam Zuid. Zij is 62 jaar en zit in een inburgeringklas. Haar man van 65 ligt in het ziekenhuis. Hij is  geopereerd. Zijn vrouw van 62 zit op school en vraagt aan de docente of zij om twaalf uur weg mag voor ziekenbezoek. Nee, dat mag niet, gaat ze toch weg, dan wordt haar uitkering stopgezet. De vrouw begint na verloop van tijd te huilen. Niemand snapt waarom de vrouw niet even weg mag. Haar klasgenoten komen gemiddeld twee van de vier dagen niet opdagen. Wordt nooit doorgegeven. Verschil? U mag het zeggen!

En deze week lezen we dat minister Van der Laan inburgering wil afdwingen met een leerplicht voor volwassenen. Zelf zegt hij dat zijn idee nog verder moet worden uitgewerkt. “Het is de vraag of het überhaupt mogelijk is alleen allochtonen onder de leerplicht te laten vallen”. Aldus de minister. Typisch voorbeeld van een luchtballonnetje. Houdt het dan nooit op?