Hoogste tijd voor een betoging voor de democratie

Onze democratie wordt om zeep gebracht.

Er is een Ring om Rotterdam. En er is een Ring om Amsterdam. Maar er is geen Ring om Den Haag. Zelfs geen Ring der Nibelungen. Toch is de Hofstad van oudsher een plek voor Drama. Gedenk de Gerechtelijke Moord op Johan van Oldenbarnevelt en de Lynchpartij op de Gebroeders de Wit.

Die beide moordpartijen liggen inmiddels ver achter ons. Maar Den Haag is een moordstad gebleven. Vandaag de dag wordt daar onze democratie om zeep gebracht. IJskastkoud. En wel in het formatieproces om tot een nieuw kabinet te komen. Het kabinet Wilders, dat niet zo mag heten, maar dat het toch zal zijn. En Wilders is geen democraat. Integendeel. Maar ja, wat valt er aan te doen, zo is de verzuchting. In een democratie dient de verkiezingsuitslag gerespecteerd. De PVV is na een plotselinge zweefduik van de (misleide) kiezer als de grootste uit de bus gekomen en mag nu legaal het voortouw nemen richting de ondergang van onze democratie. Het is niet anders...

Toch is daar mee de kous niet af. Wij hebben immers in onze democratische rechtstaat een fundamenteel recht: het recht op demonstratie. Hoogste tijd dat wij dat recht gaan gebruiken. We dienen te demonstreren voor behoud van democratie, daar helpt geen moedertje lief aan. Dat zijn wij als democraten aan ons verplicht. En dat protest dient liefst zo massaal mogelijk te zijn. Ik denk dan aan de protestdemonstratie van 1983 inzake de kruisrakettenkwestie.

Toenmalig Premier Lubbers was toentertijd diep onder de indruk van de grootste demonstratie in de Nederlandse geschiedenis. In een reactie op TV benadrukte hij overigens dat niet de grootte van betogingen maar de verhoudingen in de Tweede Kamer uiteindelijk de doorslag moeten geven. Toch had de demonstratie wel degelijk succes. Het kabinet stemde alsnog in met de plaatsing van de kruisraketten, maar... met twee jaar uitstel.

Nederland zou kruisraketten plaatsen als de Sovjet-Unie op 1 november 1986 meer dan 378 SS-20 raketten zou hebben geplaatst. Het uitstel zorgde ervoor dat de kruisraketten uiteindelijk niet werden geplaatst. Er kwam een doorbraak in de internationale onderhandelingen over de wapenwedloop. Daardoor werd de grens  378 kernraketten niet gehaald.

Ik heb een droom – I've a dream – dat we de demonstratie van 1983 evenaren met onze Demonstratie pro-Democratie. Ik heb een droom dat de Vredesbeweging, de vakbonden etc. opnieuw het voortouw nemen en ons oproepen naar het Malieveld en tot een Vredesmars door Den Haag. Want democratie is een vorm van vrede.

En dat de milieubeweging zich daarbij aansluit. Zij verzet zich terecht tegen de klimaatvergiftiging. Maar de geestelijke klimaatvergiftiging die thans plaatsvindt in Nederland, is niet minder erg. Beide vormen van vergiftiging hebben trouwens alles met elkaar te maken.

Dus stel de Demonstratie pro-Democratie aan de orde in uw kring. Richt in dorpen en steden Comités tot Behoud van de Democratie op. Betoog ook daar. Het is nu of nooit. Dring er op aan dat er een overkoepelende comité gevormd wordt van het type 'Kruisraketten Nee'. En dat er in Den Haag gedemonstreerd wordt. Massaal.