De conservatieven én de kerk doen water bij de wijn. Dat maakt het zoeter, minder zuur
Het Verenigd Koninkrijk staat voor behoudendheid en daarmee, volgens veel Engelsen, Schotten, Ieren en Welshmen, voor stabiliteit. David Cameron zei onlangs: ‘Ik steun het homohuwelijk, want ik ben een conservatief.’ Natuurlijk weten de meeste mensen dat conservatisme en homoseksualiteit best samen kan gaan, maar uit de mond van de invloedrijke Cameron maakt het des te meer indruk. Ook de kerken lijken wat te draaien qua opvatting. In februari 2012 vroegen 120 geestelijken van de Church of England in een open brief om meer ruimte voor het zegenen van homorelaties in kerken. Zij vinden dat priesters zelf moeten kunnen bepalen of zij dit wel of niet willen doen. Tot dusver verbieden de officiële kerkregels de verbintenis tussen twee partners van hetzelfde geslacht. Of het nu zo’n vaart zal lopen met deze ‘openbaring’ of niet: het initiatief is het prijzen waard.
Enkele priesters waren zelfs van mening dat een kerk niet alleen een homorelatie moet kunnen zegenen, maar dat ook het sluiten van een huwelijk mogelijk moet zijn. Daarmee lopen de geestelijken wel een beetje op de feiten vooruit. Het is sinds 2004-2005 mogelijk om een homoseksuele relatie te laten registreren in Engeland, maar het homohuwelijk is nog niet toegestaan. Wel is het sinds 2010 mogelijk om een relatie te laten registreren tijdens een ceremonie in een kerk of ander religieus gebouw. De betreffende religieuze organisatie mag echter niet worden gedwongen om de ceremonie toe te staan, maar de open-minded houding van steeds meer religieuze leiders van, voornamelijk, Britse komaf is al een revolutionaire ontwikkeling an sich.
Veel organisaties prijzen de Britse hoofdstad Londen voor de vriendelijkheid jegens homoseksuelen. Niet dat Londen de Europese lijst daarmee aanvoert, die eer is tegenwoordig weggelegd voor Berlijn en Barcelona. Maar toch, er zijn ongemakkelijkere plekkenom te moeten leven als -al dan niet openlijk- homoseksueel. In tegenstelling tot de eerder genoemde landen, zijn de scholen in het Verenigd Koninkrijk bij wet verplicht om voorlichting over homoseksualiteit te geven aan leerlingen vanaf 15 jaar. Ook elke vorm van discriminatie moet een school veroordelen. Wie dat niet doet kan een hoge boete van de overheid verwachten. Maar wie controleert daar eigenlijk op? Dat is nu net de vraag. Volgens de links-liberalen van The Guardian houden veel scholen zich netjes aan de wet, maar een onafhankelijk onderzoek ontbreekt nog aan de totale inzage daarvan.
Februari jongstleden ontstond er een rel in het Engelse Lagerhuis. De conservatieve onderwijs secretaris Michael Gove werd er van beschuldigd homofobisch lesmateriaal toe te staan op scholen. Echt een bevredigend antwoord had Gove niet op de aantijgingen. Wel wist hij de ophef te temperen door samen met homobelangenorganisatie Stonewall een campagne te lanceren om homofobie te bestrijden. Tot slot heeft Gove ook nog zijn excuses aangeboden voor het Margaret ‘Iron Lady’ Thatcher-tijdperk, dat bekend stond als ultra-conservatief en anti-gay. “Een vergissing”, noemde hij het.