Racisten en homo meppend tuig zijn van hetzelfde laken een pak

Een paar dagen geleden las ik wederom over de discriminatie van een homokoppel. Twee vrouwen werden op straat aangevallen omdat ze hand in hand liepen. Ja, het zou je maar overkomen, dat je met je geliefde rondloopt en een paar schoften timmeren je, zomaar uit het niets, in elkaar. Dat zoiets heel traumatisch is, kan ik weten, omdat ik zelf ook weleens tikken heb gekregen van asociaal tuig zonder geldige reden. Net als velen onder u voel ik een enorme woede als ik zoiets lees.

Laten we er ook geen doekjes om winden, een van de eerste dingen die we doen is door het artikel spitten om te zien of er ‘licht getint’ bij het daderprofiel staat. En ja hoor, afgelopen keer was het weer raak. Twee opdondertjes van 12 en 15, kun je je het voorstellen, die twee volwassen vrouwen het licht niet in de ogen gunnen omdat ze van elkaar houden. Ik kan daar met mijn botte kop echt niet bij, dat je de onsmakelijke neiging voelt om mensen pijn te doen omdat ze niet zijn zoals jij.

En toch… Toch, ben ik bang dat de publieke reactie op een dergelijke gebeurtenis mij en andere multiculturele Nederlanders de kans weer gaat ontnemen om oprechte verontwaardiging te voelen. Ik zeg dit omdat de ervaring mij heeft geleerd dat het publieke discours ons bij dit soort gebeurtenissen meestal in de verdediging tracht te drukken.

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: er zijn twee type mensen waar ik ontiegelijk de pest in heb. Eén, opdondertjes die het niet kunnen laten om met hun tengels van mensen af te blijven omdat ze zo kortzichtig zijn dat ze anderen, die niet zijn zoals zij, niet kunnen uitstaan. En, twee, een groep landgenoten die dit hele gebeuren weer gaat aangrijpen om mij en andere multiculturele Nederlanders de schuld in de schoenen te schuiven.

Maakt u geen illusies, de daders zijn zelf straks de typetjes die het allerhoogst van de toren blazen dat ze worden gediscrimineerd. Ja die kennen we. Gewoon je klep houden over discriminatie als je anderen het licht niet in de ogen gunt.

Maar ook de mensen die, zogenaamd, opkomen voor homorechten en deze gebeurtenis uiteraard weer misbruiken om groepen mensen te stigmatiseren zijn net zo ranzig. Je gaat mij niet overtuigen dat iemand die opkomt voor de gelijke rechten van alle mensen, de neiging voelt om ook maar één groep te discrimineren. Het is namelijk heel simpel, een mens met een morele overtuiging tegen discriminatie maakt zich kwaad bij ieder onrecht, of het nu homohaat, antisemitisme, seksisme of racisme is. Opkomen voor homo’s om vervolgens hele groepen onschuldige mensen te stigmatiseren toont aan dat je een immorele hypocriet bent.

Kortom, beide types zijn van hetzelfde laken een pak: ze bedrijven een vorm van selectieve anti-discriminatie en maken ondertussen onschuldige slachtoffers. Piepen om discriminatie maar de pest hebben in homo’s of zogenaamd opkomen voor homo’s maar de pest hebben in multiculturele Nederlanders.

Zulk type mensen ontnemen mij, u, en andere Nederlanders de kans om ons oprecht (samen) kwaad te maken om wat die mensen is overkomen. We zijn allemaal boos om dit gebeuren en dan zullen we rechtsradicalen de boel weer laten kapen opdat het wéér een wij tegen zij strijd wordt?

Ik ben daar zo verdomde klaar mee. Ik ben licht getint en ik heb geen ruk te maken met het schorem dat homo’s in elkaar timmert. Ik laat het debat dus ook niet meer gekaapt worden door mensen die dat graag willen denken. Ik schrijf dit stuk dan ook voor hen die de moeite willen nemen even in de schoenen te staan van mensen die dagelijks moeten lezen hoe de schuldvraag weer gaat over de kenmerken die zij delen met de daders. Kenmerken die geen ruk van doen hebben met de neiging tot geweld jegens homo’s. Ik, en andere Nederlanders met een multiculturele achtergrond zijn net zo boos, net zo ontsteld.

Laten we dit keer, in plaats van populisten het debat te laten kapen, onze energie gebruiken om met de slachtoffers mee te leven en te kijken hoe we dergelijk tuig in het gareel kunnen krijgen.