Hoezo linkse journalistiek?

Kent u het verschil tussen de columns van Tony van der Meulen en Angela de Jong in het Brabants Dagblad? Tony schrijft positief kritisch links en Angela neemt vooral de NPO programma’s negatief kritisch rechts op de hak. Eigenlijk best jammer want Angela kan ook heel leuk positief kritisch schrijven, maar blijkbaar past dat niet in haar marketing concept. Best vreemd dat ze nog vaak uitgenodigd wordt als tafeldame bij praatprogramma’s van de NPO. Als ze zo zou schrijven over WNL of Vandaag Inside dan waren haar laatste dagen als recensent geteld.

Maar waar het mij om gaat is dat ik vind dat linkse journalistiek niet meer bestaat of is gemarginaliseerd tot de schrijvende pers. De Groene Amsterdammer en De Correspondent kunnen we links noemen. Verder heeft de Volkskrant, het NRC en af en toe het AD het lef om nog eens een links geluid te laten horen. Maar als je dan een uur later op X kijkt dan weet je niet wat een vuilspuiterijen je over je heen krijgt.

Van de praatprogramma’s zijn Sophie Hilbrand en Jeroen Pauw bij Bar Laat nog in staat een wat kritisch journalistiek verhaal te laten horen en ook Jinek kan nog wel eens kritisch zijn naar de rechtse gevestigde orde, maar niet zonder dat er op zijn minst een rechts geluid aanschuift. Wouter de Winther, politiek commentator van De Telegraaf, is niet van de buis te slaan. Hij weet er altijd nog een draai aan te geven dat wat Wilders te berde brengt de stem van het volk is en dat de linkse elite nog steeds niet weet hoe men zich tot het volk moet richten. Alsof de feiten minder belangrijk zijn dan het roeptoeteren van de een of andere onverlaat.

Verder zijn alle andere praatprogramma’s, van Renze tot Beau via Umberto tot Vandaag Inside de spreekbuis van de rechtse, soms populistische Nederlandse elite. Gesponsord door het bedrijfsleven en met De Telegraaf als spreekbuis. Zelfs een satirisch programma als Lubach wordt weggekocht door de commerciële omroepen.

In omroepland is het buiten BNNVARA rechts wat de klok slaat. WNL, AVRO, TROS, EO, of MAX en met Ongehoord zakken we helemaal door de bodem van de waarheid. De waarheid is hier gereduceerd tot dat 'wat ik persoonlijk vind' en de werkelijkheid of de wetenschap doen er niet toe. Minister Faber verwoordde het in het asieldebat nog eens heel treffend, “het gaat me niet om de feiten en de juridische verantwoording. De kiezer heeft gesproken en die wil dat er minder asielzoekers komen”. Daarvoor neemt Faber de maatregelen, ook al zijn ze voor de bühne en is er geen enkele garantie op enige effectiviteit.

Tot slot. Geert Wilders ging er afgelopen week prat op dat hij een half miljard posts had op X. Afgezien van de manipulatie door het medium van automatische herhalingsposts, als we kijken naar de retoriek en tendentieuze beledigingen die er gebezigd worden, dan vergaat je het geloof in het democratisch redelijke debat.

In het boek Alkibiades van Ilja Pfeijffer wordt in de strijd tussen Athene en Sparta heel duidelijk waar het gevaar ligt van een democratische staat. Wanneer de euforie van de bevochten vrede voorbij is en de vrede gewoon wordt gevonden, zijn er altijd weer kwaadwillende spitse tongen als Angela de Jong, of erger nog Geert Wilders, die de werkelijkheid geweld aandoen en die het volk ophitsen zodat er gezocht wordt naar zondebokken en die ontevredenheid oproepen ter meerdere eer en glorie van het eigen ego en macht. Als er geen rekening wordt gehouden met de belangen van de samenleving creëert men alleen maar chaos.