Hoeveel haat past in Jan Dijkgraaf’s duim?

De Islam is zoals voetbal: iedereen langs de lijn weet het beter dan de spelers in het veld. Vooral de columnisten. Zij weten bij elke denkbare situatie hoe de moslim zou denken en reageren.

“Benieuwd of NIDA, de islamitische partij die met twee zetels in de Rotterdamse raad zit, het voorstel gaat steunen. Want Nourdin El Ouali en Aydin Peksert (ja, tuurlijk, ik moest hun namen ook opzoeken) kunnen toch moeilijk tegen zo’n visuele verbeelding van Artikel 1 van de Grondwet zijn?”

Dat was makkelijk onder de gordel geschopt met fact free haatprekerij. Want Dijkgraaf had behalve hun naam ook even hun standpunten kunnen googelen en binnen 10 seconden zou hij de houding van Nourdin el Ouali over homo’s kunnen vinden, in een interview met PowNed:

Dus El Ouali vocht al bij GL voor homo’s en wilde ook nog “verplichte homo-les in het onderwijs”. Maar Dijkgraaf – rechtgeaard journalist als hij is – had NIDA ook kunnen mailen en het vragen. Maar waarom zou je vragen, waarom zou riskeren je stereotypemachine vast te laten lopen? 

NIDA beantwoordde mijn mail en zij zullen vóór het voorstel van GL stemmen. Aydin Peksert zal de volgende verklaring voor zijn ja-stem geven:

“ Om te kunnen zijn wie je wilt zijn, en te vinden wat je wilt vinden, dienen we de ruimte voor diversiteit en de gelijkwaardigheid van alle mensen voor iedereen te respecteren en garanderen. NIDA onderstreept het belang hiervan in alle kleuren: in de kleuren van de regenboog, ook in het zwart van de roetvegen van Piet, ook in het paars van de vrouwenemancipatie, en ook in alle denkbare veelkleurigheid van huidskleuren, hoofddoeken, kruisjes, keppeltjes en baarden.”

Is Dijkgraaf onschuldig? 

Vrijheid van meningsuiting