Hoe Hoekstra het aantal immigranten wél sterk kan terugbrengen

Als welvaart en werkgelegenheid de hoofdverantwoordelijken zijn voor de “aanzuigende werking”, dan moet je die aanpakken. 

Als er tegenwoordig een microfoon of een camera in de buurt komt, begint Wopke Hoekstra meteen te tarpen (zoek de betekenis hiervan zelf op in het Smibanese Woordenboek) over een hek rond Europa. Het CDA heeft namelijk het idee dat een hoop rechtse kiezers als de dood zijn voor mensen in hun eigen straat die er qua huidskleur niet zo uitzien als zij zelf. Die kunnen zo misschien binnenboord worden gehouden.

Het hek komt er niet, zo besloten de EU-lidstaten afgelopen vrijdag. Wel meer wachttorens en patrouilles. “Hek” klinkt namelijk eng. Ouderen herinneren zich nog het ijzeren gordijn dat tot pakweg 1989 Europa doorsneed. Dát was pas een hek. En daar hielden de westerse politici dan vrome praatjes over. Was vrij reizen geen mensenrecht? Moest dat ijzeren gordijn niet doorbroken worden? Ze plaatsten dat punt hoog op de agenda van het Helsinki-overleg waar oost en west elkaar met enige regelmaat ontmoetten.

Niettemin blijft Wopke Hoekstra dooremmeren over zijn hek. Tegelijkertijd hamert hij op het verdrag van Dublin. Volgens dat verdrag moeten vluchtelingen asiel aanvragen in het eerste EU-land dat zij betreden. Dat is een buitengewoon oneerlijke regeling. De grenslanden van de EU worden daarmee verantwoordelijk gesteld voor de opvang want daar arriveren de meeste asielzoekers het eerst: Spanje, Italië, Griekenland, Kroatië. Hoekstra wil asielzoekers die ‘doorlopen’ naar Nederland het liefst terugsturen naar het eerste EU-land van aankomst. Wij noemden dat thuis vroeger ‘afschuiven’.

Nu we toch bezig zijn, zullen we het eens over de term “aanzuigende werking” hebben. Deze onaangename woordcombinatie ligt bestorven in de mond van iedereen die de toestroom van asielzoekers wil stoppen. Elke maatregel die de lasten van asielzoekers lijkt te verlichten, ook al is het maar een klein beetje, wordt afgewezen vanwege de zogenaamde aanzuigende werking. En Nederland kan er met zijn vreselijke overbevolking echt niemand meer bij hebben.

Even de feiten: de Europese landen vormen met elkaar een eiland van welvaart, dat omringd wordt door een zee van armoede, ellende en oorlog. Geen bewapend Frontex-schip, geen hek, geen wachttoren, geen patrouille zal de migratie stoppen. Onze manier van leven, die we ook nog trots via de media aan de hele wereld laten zien, is verantwoordelijk voor de aanzuigende werking. De rest is bijzaak. Je kunt proberen wat je wilt, ze zullen blijven komen, de mensen die deel willen hebben aan onze welvaart. Elk hek kan worden opengeknipt. Misschien lukt het corrupte regeerders met goede gaven te pressen tot medewerking aan het bewaken van onze buitengrenzen maar dat zal geen zoden aan de dijk zetten. Het is niet in het belang van zuidelijke landen ons serieus te helpen met het stoppen van emigratie. Strafmaatregelen, zoals voorgesteld door de politieke soortgenoten van Hoekstra, zullen alleen maar averechts werken. We kunnen natuurlijk het belang van ontwikkelingslanden schaden door een visumstop in te stellen of de import van hun producten te bemoeilijken maar dat zal nooit opwegen tegen de schade die ze lijden als legale en illegale immigranten in Europa geen geld meer naar huis overmaken. Ook kunnen regeringen in het zuiden dan ons de schuld geven van het eigen falen zoals het Cubaanse regime al meer dan een halve eeuw doet met de economische blokkade door de Verenigde Staten.

Een of andere omhoog gevallen Leidse corpsbal die over Dublin en hekken staat te oreren, zal in dit alles geen verandering brengen. Als hij dat zelf niet beseft, is het helemaal erg. Dan kan zo iemand zeker geen bestuursfunctie worden toevertrouwd wegens al te grote wereldvreemdheid en zelfverblinding. Dat hek is nep. Het is net zo iets als gratis jajem. Het is Hadjememaar-politiek. Het is leentjebuur spelen bij de rapaillepartijen van Wilders, Eerdmans, Baudet, Van Haga en Van der Plas

Toch is het mogelijk het aantal immigranten in Nederland – van buiten en binnen de Europese Unie – sterk te verminderen. Als welvaart en werkgelegenheid de hoofdverantwoordelijken zijn voor de “aanzuigende werking”, dan moet je die aanpakken.

In een vlaag van daadkracht laat Hoekstra de verkiezingspraatjes voor de vaak achter zich. Hij brengt de volgende regeling tot stand:

Werkgevers mogen alleen personeelsleden in het buitenland werven als zij voor hen adequate huisvesting hebben op het niveau van hun Nederlandse medewerkers. Lukt dat niet, dan mogen zij buitenlandse sollicitanten geen dienstverband aanbieden. Brengt dat de voortzetting van bedrijven in gevaar, dan worden zij gestimuleerd te verhuizen naar landen waar wel werkkrachten genoeg voorhanden zijn. Op die manier zouden we bijvoorbeeld van onze energievretende tuinbouw af komen. En van dat maniakale Nederland distributieland gedoe.

Op die manier verdwijnt veel werk uit Nederland zodat het een minder aantrekkelijke bestemming wordt voor immigranten.

Wij landskinderen krijgen dan meer ruimte voor onszelf en voor elkaar. Mission accomplished. Dat het is om op een houtje te bijten, moeten we dan maar voor lief nemen. En Hoekstra? Die gaat dan uit een ánder vertrouwd vaatje tappen: dat we met zijn allen offers moeten brengen. “Elk nadeel heb zijn voordeel”, zei de grote Nederlander Johan Cruijf. Elk voordeel heb ook zijn nadeel. Daar moet je dan niet over zitten zeuren.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: Macron en zijn oproerig Frankrijk.