Hoe feministen zich in het pak lieten naaien

Soms is er echt geen kut aan om feminist te zijn.

Ik meen het. Buiten het feit dat feminist zijn betekent dat alle shit die de helft van de wereldbevolking overkomt toch wel een beetje als jouw probleem voelt, komt die andere helft steeds zeiken over waarom je hun rechten dan niet belangrijk vindt. Zeg brodudes, voorlopig hebben jullie nog het leeuwendeel van alle grond, geld en macht wereldwijd in handen, dus laten we afspreken dat jullie eerst de helft naar ons overmaken, en dan zal ik me daarna enorm druk maken over de feminisering van het onderwijs en de identiteitscrises van de moderne manmensch.

Maar tot die tijd heb je als feminist nog steeds de halve wereld over om je verantwoordelijk voor te voelen en dat blijken ook maar gewoon mensen te zijn. Als je er 100 van neemt, zit er standaard een handvol klootzakken tussen. Of mensen die gewoon niet zo snugger zijn. Of mensen die ruiken naar bedorven erwtensoep. Maar goed, u snapt waar ik heen wil. En naast onaangename groepsgenoten heb je dan ook nog de lelijke fratsen die ze uithalen, waarop jij wordt aangesproken, want je zit toch in het zelfde hokje? Not cool. Vraag maar aan moslims, Feyenoord-supporters, feministen of tegenwoordig zelfs ‘witte mannen’ (voor hen een nieuw fenomeen, wat de extreme sensitiviteit verklaart).

Marketingval En dan probeer je als feminist jouw kiezel bij te dragen aan een betere wereld, door aandacht te vragen voor het lot of de stem van kwetsbare groepen, of op te komen voor de rechten van iedereen die dat zelf niet kan of mag, en dan komt er zo’n luie, cynische marketeer van goedkope kutpakken het hele maatschappelijke debat kapen. En iedereen werkt nog gewillig mee ook! Van de Jonge Socialisten, tot Sunny Bergman en het Clara Wichmann Fonds, met als klap op de vuurpijl de nuttige idioot (m/v) die recht in de marketingval van de pakkenprovider liep en een doodsbedreiging de wereld in slingerde, met als resultaat een breed grijzende eigenaar die voor de camera’s van AT5 mocht uitleggen hoe al die hoofdloze borsten en billen heus voor het empowerment van de moderne vrouw staan.

En het is niet alsof ze dit nog nooit eerder geflikt hebben, bijvoorbeeld in 2010, 2011, 2014 en 2015. Hun hele marketingplan bestaat uit free publicity gegenereerd door zwaar geforceerde ophef en – hoewel vrijwel iedereen die intenties onmiddellijk doorziet – zorgen de media en een handjevol verontwaardigden (waaronder een modestudent met een verontrustende voorraad maandverband) ervoor dat een kapitalistische instelling geld kan verdienen aan openlijk seksisme. Want als de goedkopepakkendoelgroep iets nog leuker vindt dan blote tieten, dan is het stoer doen met recalcitrante, zogenaamd politiekincorrecte kutgeintjes (zie ook: Jeremy Clarkson).

Dus als het straatbeeld binnenkort aan alle kanten wordt ontsierd door makelaarachtigen in slechtzittende pakken, dan heeft u nog iets om de feministen de schuld van te geven.