Hoe eindigen oorlogen?

Nico schrijft een serie over oorlog, dit is aflevering 32.

Een schrale troost is dat elke oorlog een keer afloopt. Zelfs de Tachtigjarige Oorlog hield ooit op. Je zou bijna vergeten dat je nog aan het oorlogvoeren bent. Maar meestal spelen twee elementen een belangrijke rol in pogingen om het einde van oorlogen enigszins te bespoedigen. De wapenstilstand en de vredesonderhandelingen. De theorie is prachtig. Vredesonderhandelingen betreffen ‘het proces dat leidt tot vermindering van conflicten, geweld en onenigheid, en dat de ontwikkeling van vrede, vertrouwen en overeenstemming tussen individuen of sociale groepen bevordert.’

Hoe zit dat met Israël en Oekraïne? Donald Trump heeft beweerd dat hij als president de oorlog in Oekraïne in één dag gaat oplossen. Door de steun aan Oekraïne stop te zetten wil hij beide partijen dwingen tot onderhandelen. Poetin lijkt daar nog niet direct zin in te hebben. Laura Starink voorspelt in een interessante opinie in de NRC (30/11/24) dat Oekraïne zonder Westerse steun tot overgave gedoemd is. Ze roept Europa op om met onmiddellijke ingang zijn verantwoordelijkheid te nemen. Een Europa dat geteisterd wordt door crises in Duitsland en Frankrijk en een opleving laat zien van pro-Russische sentimenten in vooral Roemenië, Georgië en Hongarije. En de danig in de grillige Donald Trump schaakt op vele borden tegelijk. Lukt het hem niet om het met Poetin over de oorlog eens te worden, dan begint hij handelsoorlogen met China, Canada en Mexico. Hij dreigt met importheffingen van zo’n 25 procent. Zijn aanhang vindt dat prachtig totdat men zal merken hoe men daar zelf de dupe van zal worden.

Israël is een ander verhaal. Daar is Netanyahu eind november akkoord gegaan met een wapenstilstand in de oorlog met Hezbollah. De strijdende partijen hebben afgesproken zich uit het zuiden van Libanon terug te trekken en het vuren zestig dagen te staken. Hoewel de afspraak al geschonden is ziet het er toch naar uit dat de wapenstilstand voorlopig zal standhouden. Zowel Israël als Hezbollah leken belang te hebben bij deze adempauze. Israël, omdat het makkelijker is om op een dan twee fronten tegelijk te vechten en Hezbollah een flinke klap is toegebracht. Hezbollah vanwege die klap en het verliezen van zijn leider, waardoor men tijd nodig heeft om zich voor te bereiden op de voortzetting van de strijd tegen Israël.

Maar de oorlog in Gaza gaat op dit moment gewoon door. Maandenlange indirecte onderhandelingen tussen Israël en Hamas zijn steeds gestrand, terwijl de recente beschuldiging van Amnesty International – Israël pleegt genocide in Gaza –  eerder een averechts effect zal hebben op het streven naar vrede in het Midden-Oosten.

Maakt u zich geen zorgen. Voorlopig zijn we nog niet af van oorlogen. In welke vorm die zich ook manifesteren. Er woeden wereldwijd nog een honderdtal conflicten. In Syrië is net weer een burgeroorlog begonnen. Mexico is in de ban van een drugsoorlog. En overal steken vormen van cyberwar de kop op.

Wat vindt u van al die pogingen om een einde aan oorlogen te maken?

Volgende keer: Vrede op aarde