Hoe diversiteit misbruikt wordt voor een aanval op Lentekriebels

Mijn moeder zei: “Wat die seksbeweging betreft, als een meisje een jongen heel aardig vindt, dan heeft zij dat er voor over”.

Vanaf mijn veertiende ongeveer zaten bij mij vlekken in de lakens. Ook koesterde ik gedachten die iets te maken hadden met het tiende gebod. Protestanten kennen dat als “Gij zult niet begeren Uws naasten huisvrouw” of zo iets, maar voor katholieken luidt het: “Gij zult geen onkuisheid begeren”. Ik maakte mij daar zorgen over. Je kon hiervoor bij niemand terecht. En in de biechtstoel hield ik mij van de domme. Toen gingen we logeren in het huis van een familielid in Middelburg, dat zelf op vakantie was, oom Frans. Het was een artistiek aangelegde man, want hij had zelf in het trapgat Sint Franciscus geschilderd die het zonnelied bidt. Het was een interessant huis en ik vond ergens in een kast een boek over de geslachtelijke liefde, dat ik stiekem las. Nu ontdekte ik dat mijn activiteit onder de dekens masturbatie heette. Daarna las ik een schokkende zin, die me in het geheugen gegrift staat: “De katholieke kerk beschouwt dit nog steeds als een zware zonde”. Dit was geen onkuisheid begeren. Dit was onkuisheid doen. Het achtste gebod. En omdat ik het niet durfde te biechten, verkeerde ik in staat van doodzonde. Het schuldbesef ebde op den duur met het geloof weg, maar dat zou nog jaren duren.

Toen ik bijna het huis uit ging, nam mijn moeder mij apart. Ze zei: “Wat die seksbeweging betreft, als een meisje een jongen heel aardig vindt, dan heeft zij dat er voor over”.

Tot zover mijn seksuele voorlichting en hoe het ging in de meeste kringen voor de culturele revolutie van de jaren zestig.

Nu zijn er krachten aan het werk om die periode van benepenheid, angst en intolerantie weer terug te brengen. Dat blijkt uit de aanval op de week van de Lentekriebels. Scholen worden op groeiende schaal lastig gevallen door ouders die zich zorgen maken over de seksuele voorlichting in de klas. Een open bespreking van verschijnselen als homoseksualiteit en transgender ligt onder vuur want daar zijn kinderen niet aan toe. Ze krijgen dingen te horen die ze nog lang niet hoeven te weten, aldus de kritiek. En er wordt propaganda gemaakt voor afwijkingen.

Achter de actie tegen Lentekriebels zit de organisatie Civitas Cristiana. Die heeft het integralisme nieuw leven in geblazen. Dat is een pre-fascistische, reactionaire, antidemocratische, intolerante stroming binnen het katholicisme, die aan het begin van de vorige eeuw met vervolgingspraktijken en lastercampagnes de overhand trachtte te krijgen. Dat is nooit gelukt maar het integralisme richt nog steeds schade aan. Wat voor vlees we in de kuip hebben, blijkt uit de homepage. Daar staat nu: “Wilders houd koers. Stop de asielgolf”.

Uiteraard krijgt Civitas Cristiana met haar campagne tegen Lentekriebels bijval uit de hoek van fundamentalistische protestanten en islamieten.

De laatste tijd komt er een nieuwe dimensie bij in de campagne. De terugkeer naar de tijd van de kamertjeszonden wordt verdedigd met misbruik van het begrip diversiteit. Lentekriebels zou “te wit” zijn. In onze diverse maatschappij zouden niet alleen de samenstelling van de bevolking maar ook de opvattingen over liefde en seks divers zijn. Dat moet in de klas tot uiting komen. Je kunt niet zomaar neutraal praten over homoseksualiteit als je weet dat een aantal leerlingen wordt opgevoed met de gedachte dat die rechtstreeks tegen de wil van God of Allah in gaat. Ook een dergelijke houding verdient erkenning net als het zogenaamd “witte” libertinisme van alles mag maar. Op deze manier keren de taboes en het zondebesef weer terug.  leerlingen met “door God verboden gevoelens” worden in de steek gelaten en met zware gewetensproblemen opgezadeld.

Godverdomme.

En dan ook nog onder de vlag van de diversiteit.

Leven in een diverse maatschappij betekent dat je moet omgaan met mensen die er op tal van gebieden andere opvattingen en levenspraktijken op na houden dan jij zelf. Daar hoor je respect voor te hebben zo lang ze anderen niet schaden. Je respectéért ze ook al gaan ze in tegen je eigen principes. Daarom heb je bijvoorbeeld geen commentaar op gesluierde vrouwen in de tram. En je verwacht dat zij kunnen leven met je decolleté en al die tatoeages. Zo zit Nederland in elkaar.

Dat is diversiteit en die diversiteit leer je dan ook in het onderwijs kennen. Daarom is Lentekriebels zoals het is. Je maakt kennis met diversiteit op het gebied van seks en liefde. Daar hoort uiteraard ook bij dat volgens bepaalde gelovigen sommige dingen niet mogen omdat ze denken dat God ze verboden heeft. Als jij er ook zo over denkt, is dat je goed recht. Dan moet je als homo maar vrijgezel blijven bijvoorbeeld. Maar je mag jouw opvattingen niet dwingend aan anderen opleggen. Dat is namelijk in strijd met wat wij in Nederland onder diversiteit verstaan. Doe je het toch, dan volgen moeilijkheden. Je mag je geloof wel preken maar niet voorschrijven.

Hierbij hoort een belangrijk besef dat alle leerlingen op alle Nederlandse scholen dient te worden ingeprent. De vrijheid van een ander is ook jouw vrijheid. Jij mag leven zoals je wilt omdat je het anderen ook gunt. En zo niet, besef dan dat op een dag jij zelf in de hoek terecht komt waar de klappen vallen.

Daarom is de campagne zoals die nu tegen Lentekriebels wordt gevoerd  een gevaar voor ieders manier van leven. Ze is niet alleen on- maar ook anti-Nederlands. Ze legt de bijl aan de wortel van het denken dat het samen leven in onze diverse maatschappij mogelijk maakt.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: rijk of arm door crypto.