Het 'witte clubje' moet aan de bak

“Ze moeten gewoon allemaal oprotten.” Geschokt lees ik het appje nog een keer. Een vriendin heeft net een aanrijding gehad met een “asociaal en opgefokt” figuur die niet goed “uit zijn doppen keek”. Alle reden om boos op deze kerel te zijn. Maar ze is niet alleen boos op hem, maar op “de Marokkanen”. Ik app meteen terug dat die ene kerel niet voor een hele groep staat maar dat werkt als een lap op een rode stier. Bijna laat ik het rusten, toch bedenk ik me.

Inmiddels lijkt er een hoop veranderd. Spice Girls-schoenen kun je nergens meer kopen en die mega-stereoset is veranderd in een telefoon die draadloos via bluetooth muziek op de speaker afspeelt. Niemand klaagt meer over buitenlanders, tegenwoordig moppert men op ‘allochtonen’ of moslims. Maar het meest veranderd ben ikzelf. Ik heb tegenwoordig veel vrienden die multicultureel zijn en de wereld lijkt daardoor veranderd.

Maar niets is minder waar. Vrienden die toen ‘buitenlanders’ waren en nu het label ‘allochtoon’ krijgen, helpen me direct uit mijn droom. Zij kregen met een hoge Citoscore een vrij laag schooladvies, ze konden geen stageplek krijgen, steeds opnieuw moesten zij hun tas laten controleren door de beveiliging en één vriendin kreeg zelfs bier over haar hoofddoek uitgegoten. Het leven in Nederland is duidelijk anders als je niet tot het ‘witte clubje’ hoort.

Als je net als ik wél tot dat ‘witte clubje’ behoort, maak je dat dus niet zelf mee. Maar je hebt er wel degelijk mee te maken want vaak ben je getuige. Je krijgt net als ik een appje, wordt betrokken in een gesprek of ziet Facebook-vrienden racistische commentaren geven bij een foto van het Nederlands elftal. Juist omdat autochtonen veel omgaan met autochtonen, zoals uit SCP-onderzoek bleek, en je ook grote kans hebt om uit zo’n ‘mopperend-op-allochtonen’ familie te komen, hebben autochtonen vaker de kans om er wat van te zeggen. Juist ‘autochtonen’ kunnen wat doen aan racisme en hebben daarmee een verantwoordelijkheid. 

Voor Kennisplatform Integratie & Samenleving onderzoeken collega’s en ik wat werkt om discriminatie op basis van etniciteit en religie tegen te gaan. Zolang we ons onderzoek nog niet afgerond hebben en we het nog niet precies weten, doe ik het op gevoel. Mijn vriendin heb ik gezegd hoe incorrect, absurd en kwetsend ik haar opmerkingen vond. En dat blijf ik zeggen. Het brengt waarschijnlijk niet meteen een verandering teweeg maar opgeven is geen optie. Ooit raakt racisme ook uit de mode, net als de Spice Girls-schoenen.