Om samen een vuist te maken mogen we ons niet uit elkaar laten spelen door politici op basis van kleur, sekse of wat voor identiteit dan ook
co-auteur: Eefke Postma
‘We must learn to live together as brothers or perish together as fools.’ Martin Luther King zei het mooi en wij zeggen het hem na.
De beerput rondom het toeslagenschandaal gaat steeds verder open. Jarenlang zijn mensen zoals Renske Leijten, Pieter Omzigt en Farid Azarkan al aan het graven en doorvragen naar antwoorden, die echter niet komen of moeten worden onthuld via de media. Recent kwam naar buiten dat van de geselecteerde groep die slachtoffer werd van de Belastingdienst maar liefst tachtig procent het minimumloon verdiende. De Belastingdienst gaf toe dat ze mensen heeft gediscrimineerd op klasse.
De rijken worden steeds rijker en de armen steeds armer. We leven in een land waar de politiek keuzes maakt die dit gezegde helaas waar maken. Dat gebeurde ook bij de toeslagen, waar discriminatie leidde tot tweedeling. Verdeel en heers zien we helaas ook terug in de Tweede Kamer, waar Renske Leijten door mensen van BIJ1 voor racist werd uitgemaakt. Een partij die toeslagenouders tegen elkaar lijkt op te zetten omdat ze een andere kleur hebben. Dit ondermijnt de solidariteit die de ouders van het toeslagenschandaal hebben en die nodig is om genoegdoening te krijgen.
De toeslagenouders zijn op allerlei manieren gediscrimineerd. Op hun dubbele nationaliteit, het feit dat ze alleenstaande ouder waren en omdat ze behoorden tot de groep van tachtig procent die hard werkt voor een minimumloon. Al deze ouders zitten in hetzelfde schuitje, allemaal zijn ze door de overheid onterecht verdacht gemaakt en gecriminaliseerd. Wat diepe sporen heeft achtergelaten en het leven van deze ouders en dat van hun kinderen heeft getekend. Bij iedereen is de rechtsstaat opzij gezet en zijn de mensenrechten geschonden. Allemaal hebben ze nu dezelfde belangen.
Het toeslagenschandaal mag ons niet uit elkaar drijven. Om samen een vuist te maken mogen we ons niet uit elkaar laten spelen door politici op basis van kleur, sekse of wat voor identiteit dan ook. Daarom schrijven wij samen dit stuk. De een van ons is toeslagenouder en de ander 15 jaar jeugdzorgjongere geweest. We hebben zoveel overeenkomsten, al zien we er anders uit en ligt onze afkomst ergens anders. Wij zijn ook allebei socialisten, omdat we geloven dat een overheid alleen goed kan functioneren als die eerlijk is. Dat mensen alleen samen kunnen leven als iedereen gelijke kansen krijgt.
Wij laten ons niet tegen elkaar uitspelen, wij weten dat we sterker staan als we met elkaar opkomen voor ieders mensenrechten. Wij laten ons niet voor de gek houden en blijven zusters in de strijd.
Deze opinie is geschreven door Eefke Postma en Sunita Biharie