Met alle uitkomsten van onderzoeken weten we inmiddels dat het tekort aan personeel blijvend zal zijn. Met ongewisse gevolgen voor onze economie en samenleving. In veel sectoren van onze economie is de vraag naar personeel groter dan het aanbod en werkgevers hopen dat innovatie en robotisering de gevolgen van de krapte kunnen beperken.
De samenleving raakt langzamerhand al gewend aan wachten als het nieuwe normaal. Wachten als een bedrijf of organisatie wordt gebeld, wachten als consumenten en leveranciers als onderdelen besteld zijn, of wanneer gespecialiseerd personeel ontbreekt om iets te repareren, patiënten die lang moeten wachten op een behandeling en vooral extreem lang wachten op woonruimte als je wilt verhuizen.
De huidige wachttijden zullen naar verwachting nog weleens veel langer kunnen worden dan waar we nu aan wennen. Het verschil tussen de vraag naar personeel en het aanbod wordt de komende jaren door vergrijzing alleen maar groter.
In de zorgsector komt dit het duidelijkst naar voren. We leven langer in Nederland en de toename van de zorgvraag zal immens groot worden als méér patiënten gaan lijden aan chronische ziekten. Vooral op hogere leeftijd. De verwachting is dat aan die situatie niet te ontkomen valt als niet snel werk wordt gemaakt van het in 2018 gesloten Nationaal Preventieakkoord.
Een belangrijke pijler onder de verdiencapaciteit van onze economie is altijd geweest de factor arbeid. Dat zal zo blijven ongeacht de ontwikkeling van AI, robotisering en verdergaande automatisering.
Het kabinet Schoof wordt terecht verweten dat ze niet leveren. Op immigratie na, is er op geen enkel beleidsterrein al iets concreets geleverd. Omdat de vier coalitiepartijen het feitelijk over niets eens zijn qua beleid maar ze opmerkelijk genoeg toch doorgaan alsof er niets aan de hand is.
Burgers mogen toch verwachten dat met alle ontwikkelingen in de wereld, in de EU en in ons eigen land een kabinet aan het roer staat om Nederland goed door alle bekende crisissituaties te loodsen waarvan het beperken van de gevolgen van het probleem van een structureel tekort aan personeel, een hoge prioriteit moet hebben.
Zoals met zoveel zaken praat Nederland over de dreigende personeelstekorten al jaren maar we zullen steeds meer als het nieuwe normaal moeten beschouwen dat er simpelweg niet geleverd gaat worden. Zowel letterlijk als figuurlijk.