Het Spel der Nederlanden, we belanden met dit kabinet in Game of Thrones

Mijn handen houden het stuur steeds steviger vast, ik voel maagzuur omhoog komen. Enkele seconden geleden reed ik nog redelijk tevreden op de snelweg, nu zit ik met knarsende tanden achter het stuur. “Probeer anders even niet te luisteren,” denk ik bij mezelf. 

De eerste namen en bijbehorende partijen van de ministeries worden op de radio genoemd. Het lijkt even alsof politiek Nederland een seizoen van Game of Thrones is geworden. 

Game of Thrones was, tot een seizoentje of vijf, mijn favoriete serie. Ik keek regelmatig vol afschuw, handen voor m’n ogen en een gebroken hart door alle tragiek die zich afspeelde, desalniettemin vond ik het fantastisch. In deze tot leven gebrachte boekenreeks zaten veel mensen waar ik achter stond; zij waren rechtvaardig, liefdevol, loyaal en vaker wel dan niet woest aantrekkelijk. I was rooting for them. Het trieste was, dat hun vaak maar een kort leven was bekoren. 

De verraderlijke, wraakzuchtige, meedogenloze mensen, waren degenen met wie we het vaak tot het einde der tijden moesten doen. Elk verhaal heeft natuurlijk een schurk met snode plannen nodig, dat houdt het smeuïg, maar in de meeste verhalen staan die langs de zijlijn, vieren zij slechts kortstondig triomf om vervolgens gevangen te worden of te sterven. Niet in Game of Thrones! De slechtste mensen komen daar op posities waar hun kwaadaardige karakter het beste uitkomt. De gewelddadige ‘Mountain’, slacht iedereen af in een gevecht, de wrede Joffrey Baratheon wordt een crue koning die z’n onderdanen afstraft, de op machtsbeluste Cersei Lannister als koningin, waar zij heerst als een tiran en met niemand mededogen heeft, behalve zichzelf. En zo kan ik nog een hoop fictieve (!) karakters doorgaan. 

Deze personages schieten door m’n hoofd bij het noemen van de ministerposten. 

BBB op Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur. Ik denk aan de dieren, de compleet uitgeputte, uitgebuite dieren waar ons Caroline van vindt dat er niks hoeft te veranderen. Dan heb ik het nog niet eens over de negatieve klimaat- en biodiversiteit impact. Gelukkig hebben we daarvoor de VVD, op Klimaat en Groene Groei. Want ja, je zou toch niet voor groen kiezen als er niet ook aan te verdienen valt? Geld is absoluut de beste drijfveer als het om klimaatmaatregelen gaat, laat dat maar aan de VVD over!  PVV op Asiel en Migratie. Het zuur zit inmiddels in mijn mond. De nog niet bevestigde PVV’er Gidi Markuszower wordt genoemd, deze man gebruikt terminologiën als “achterlijke zandbaklanden” of het woord “hyena’s” voor mensen die huis en haard zijn ontvlucht vanwege een woedende oorlog. Ongelooflijk, maar waar: de meest afschuwelijke personen worden op plekken gezet waar hun kwaad kan zegevieren. Non-fictie dit keer. 

Ik kijk in de achteruitkijkspiegel en zie m’n driejarige zoontje slapen in z’n stoeltje. We moeten ons er niet bij neerleggen, en focussen op de Arya’s en Jon Snows in de politiek. Uiteindelijk zijn dat toch degene geweest die de slechteriken hebben bestreden en ‘Het Spel der Tronen’ hebben gewonnen. Mijn hoop is gevestigd op rechtvaardigheid strijders Esther, Laurens, Jesse en misschien Rob? 

Tot zij overwinnen gaat de zon helemaal niet schijnen, Geertje. Sterker nog, winter is coming.