Het saaiste boek ter wereld?
Ik heb er nog een paar in de kast staan. Die originele dikke vette papierbundels die men tot 2018 classificeerde als Telefoonboeken. Wie denkt daarmee het saaist denkbare boek ooit in handen te hebben vergist zich. Vooral buitenlandse edities zijn nog altijd bron van inspiratie voor het fantasievolle brein.
Gefascineerd en nieuwsgierig vroeg ik ooit, uit volstrekte poldernaïvité ‘het telefoonboek van New York’ aan. “Van welke districten bedoelt u?” was de onmiddellijke tegenvraag. New York kent tientallen edities en mijn exemplaar van de Bronx alleen al telt zo’n 500 pagina’s. Ter vergelijking, het telefoonboek van heel Amsterdam, ínclusief Gouden Gids, telde in diezelfde tijd 1350 pagina’s. Onze ‘Janssen’, ‘van den Berg’ en ‘de Groot’ steken bleek af bij achternamen als Rivera, Rodriguez, Guerrero en Concepcion. Paginalange vermeldingen van slechts deze vier namen in het telefoonboek van de Bronx.
De claimcultuur wordt in fullcolour verbeeld door de meest brutale advertentie die mij ooit onder ogen kwam. In Amerikaanse t.v.-series en films word te pas en te onpas “I’ll sue you!” geroepen. Ik daag je! “See you in court!”.
Tsja, de nuchtere Hollander trekt daarbij natuurlijk smalend de schouders op. Die malle Amerikanen met hun oververhitte onzin. Hier echter worden we geconfronteerd met de grimmige realiteit. Op een aparte ‘insert’, een kartonnen pagina dikker dan de omslag van het telefoonboek zelf, wordt op onbeschaamde wijze reclame gemaakt voor maximaal rendement uit menselijk leed
‘Call us, 24 hours a day, 7 days a week. Lawyers experienced in obtaining multimillion dollar awards including one of the Largest Verdicts in New York State (35 Million Dollars)’.
Dit was eind negentiger jaren en de claimbedragen hebben inmiddels waanzinnige hoogten bereikt. ‘Hablamos Inglés, Español, Frances, Italiano, Polonés y Griego’ schreeuwt het in vette kapitalen. Laat uw gebrekkige kennis van de Engelse taal vooral niet in de weg staan, deze firma biedt zelfs ‘FREE CONSULTATION, Home & Hospital visits. Een foto toont twee heren in pak die elkaar breed glimlachend een hand geven. De ene staat, de ander doet dat vanuit een rolstoel. Koffer op schoot, ongetwijfeld ‘Ready to sue!’.
“We Try To Obtain The Highest Possible Recovery For Every Case…No Matter What Has Happened To You..”. Het geheel ademt de gruwelijke premisse van ’Let’s get hurt and get filthy rich!”.
Hoeveel miljonairs zouden glijpartijen over bananenschillen inmiddels opgeleverd hebben? Een ruime menukaart toont dat het de advocaten menens is en het lijkt of men er op uit is elke onderneming/instantie middels een claim voorgoed de deuren te doen sluiten. ‘Hospital Malpractice’, ‘Babies injured at birth’, ‘Breast Cancer’, ‘Lead Poisoning’, ‘Trip-Slip& Fall’, ‘Job Discrimination’, ‘Construction Site Injury’‘Rape-Unsafe Building, ‘Elevator-Building Acc.’
Kortom, een lijst om moedeloos van te worden. Dat iemand in die stad uberhaupt nog een stap buiten de deur durft te zetten is een godswonder. Brrr.
Nee, dan het heerlijke ‘Elenco ufficiale abbonati al telefono’, het telefoonboek van Rome. De bloemrijke taal, de exotische namen, niet langer bestaande bedrijven. Zouden mijnheer Grisostomi, Lampidecchia en Brecciaroli nog hetzelfde nummer hebben? Tot de verbeelding sprekende namen die de warmbloedige mediterranee zo op het netvlies toveren. (Voor de filmliefhebbers; in 1998 woonden er maar zeven Corleone’s in Rome). De vertegenwoordiging van ‘Volkswagen e Audi’ was opvallend groot en al op pagina 2, evenals op voor- en achterzijde van het omslag, wordt in kleur (!), mét afbeeldingen vermeld waar de meest indrukwekkende kunstschatten verborgen zijn. Eindeloze nummerlijsten van hotels. Zou de Eeuwige Stad die nog allemaal herbergen? Op vakantie via het ritselend vliesdunne papier van een telefoonboek, heerlijk!